امام غزالى (احياء العلوم، ج 2، ص 247) در آداب سفر مى‌گويد: داخل مى‌شود در جمله آن زيارت قبور انبيا عليهم السلام و زيارت قبور صحابه و تابعين و ساير علما و اوليا و هر كس كه به مشاهده او در حياتش تبرك جسته مى‌شود، پس از مردنش به زيارتش تبرك حاصل مى‌شود و شد رحال به اين غرض جايز است.

هر كس بخواهد درين مورد به نظر دانشمندان اهل سنت را بداند به رساله (نداى يا رسول) امام احمد رضا به كه به زبان اردو چاپ شده است مراجعه كند.

سيره و روش مسلمانان‌

صحابه، تابعين و همه مسلمانان جهان زيارت حضرت پيغمبر اكرم را از بهترين قربات دانسته و و مى‌دانند و براى رسيدن به قبر پيغمبر خاتم (ص) شوق فراوان دارند و عند الامكان، به سوى آن شد رحال كرده و مى‌كنند، از روح مقدس او استشفاع مى‌كنند و به او متوسل مى‌شوند و ضريح او را لمس و مسح مى‌كنند، به زيارت قبور اوليا و مؤمنين مى‌روند و به تعمير آن‌ها مى‌پردازند.

و اين سيره حسنه در تمام اعصار و امصار (زمانها و شهرها) بدون نكير ادامه داشته و رايج است، نه تنها عوام كه دانشمندان امت با عقيده و اخلاص بيشتر به آن مبادرت مى ورزند خواص و عوام در آن شريكند نمونه‌هاى كمى را ما در اينجا نقل كرديم، پس به طور قطعى از سيره‌ى مستمره مسلمانان جواز اين همه كارها ثابت مى‌گردد.

سيره عملى مسلمانها از اكثر ادله لفظى- خبر واحد مظنون الصدور و الدلالة- قوى‌تر و محكم‌تر است.

بلى همه مسلمانان جهان مى‌دانند كه اكبر كبائر و مبغوض‌ترين اعمال در دين اسلام شرك به خداوند است و خداوند مشرك را نمى‌آمرزد، و مخلد در جهنم است، با اين وصف به زيارت اموات و تعمير قبور بزرگان و توسل و استشفاع و استمداد از رحمت للعالمين (ص) و اولياى عظام و از مسافرت به سوى مراقد مطهر آنان و نماز خواندن و دعا كردن در اين اماكن متبركه، هيچ ترديدى به خود راه نداده‌اند.

از اين جا به خوبى فهميده مى‌شود كه اين اعمال حرام و ممنوع نبوده تا چه رسد كه عبادت انبيا و اوليا شمرده شود و شرك به حساب بياد، و تنها وهابى‌ها هستند كه در دوره‌هاى اخير به واسطه كج فهمى و يا