البته
اين صفات ظاهرا به مقتضاى حال مؤمنين زمان نزول ذكر گرديده است، و گرنه فلاح،
نتيجه تزكيه نفس از مطلق فجور و بديها است. كه انسانها معصيت را ترك و اطاعت
خداوند را به عمل آرند.
شواهد
زنده بر صحت سوگندها
يازده
سوگند قرآن مجيد بر اين كه رستگارى (كامل و همه جانبه)[1]
در دنيا و رستگارى در آخرت بدون تزكيه نفس ميسر نيست (قَدْ
أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّى وَ ذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى، بَلْ تُؤْثِرُونَ
الْحَياةَ الدُّنْيا) قابل توجه فراوان است. و بدون شبهه مقصود اين است
كه اين تزكيه به جز در چارچوب دين ميسر نيست.
مراد
ما در اين عنوان، اين است كه شواهد ترديدناپذيرى را بياوريم كه فلاحت كامل و رفاه
مادى و معنوى و آرامى ذهنى همه جانبه انسان، در زندگى حاضر در كره زمين، بدون دين
ميسر نيست و ترقى علم و صنعت و تقويت سازمانهاى امنيتى و اطلاعاتى در كميت و
كيفيت و نحوه مجازاتهاى متنوع قانونى، و رشد سطح اقتصاد فردى و ملى، ربط كاملى به
فلاحت (رستگارى) مذكور ندارد.
[1] . يعنى ممكن است رستگارى ناقص انسانها در
سيستمهاى غير دينى توسط پليس با بعضى آموزشهاى دينى به طور غير مستقيم، در جوامع
غير دينى حاصل گردد و اين امر در دنياى ما مشهود است و كسى منكر آن نيست، منظور ما
فلاحت كامل در دنيا و آخرت است كه بدون تزكيه نفس حاصل نمىشود.