چنانچه راهها صحيح باشد همه‌كس زودتر و بهتر رفت‌وآمد ميتوانند.

قانون اساسى اگر متين مفيد باشد زندگانى مردم راحت‌تر ادامه مى‌يابد و اگر ناقص و معيب باشد مشكلات مردم بدون موجب اجتناب‌ناپذير ميشود لذا در تدوين و تصويب قانون اساسى امور زير بايد مورد توجه قرار گيرد:

1- اينكه مخالف دين اسلام و دو مذهب حنفى و جعفرى نباشد كه احترام و ارزش خود را در نظر مسلمانان افغانى از دست ميدهد.

2- غير قابل عمل نباشد كه تنها قانون كاغذى باشد و مورد تطبيق قرار نگيرد.

3- بدون ضرورت مشكل‌آفرين و دست‌وپاگير نباشد كه عقلا و شرعا بى‌اعتبار است.

4- با زندگانى خارجى مردم سازگار باشد.

5- جامع و مستوعب باشد.

6- در تعير كلمات دقت شود كه تصور تناقض براى ناظرين در آن پديدار نگردد.

7- حداقل بيست قانون اساسى كشورهاى مترقى و اسلامى مورد مطالعه عميق تدوين‌كنندگان قرار گيرد.

8- قانون اساسى ما اولا توسط دانشمندان ممتاز دينى و سياستمداران متفكر تدوين گردد.

و ثانيا در معرض ديد عامه مردم قرار گيرد و ثالثا در مركز و ولايات سيمينارهائى توسط دانشمندان و متفكران برجسته دائر گردد كه درباره آن به بحث و مذاكره بپردازند و رابعا پيشنهادات و انتقادات جمع‌آورى شده از همه كشور دوباره مورد ارزيابى و بررسى قرار گيرد، و پس از اصلاح نهائى براى تصويب تقديم شود.

9- قانون اساسى در معاهد تعليمى كشور بايد مورد تدريس قرار گيرد تا نسل جوان ما بوظايف و حقوق خود آشنا گردند.