بيرون كرد.[1]

شيطان اولا خود بد و شرير است از (كوزه همان برود تراود كه در اوست).[2] و ثانيا دشمن بنى آدم است و تصميم قطعى به اغواى آنان را دارد (لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ) بنابراين هميشه ما را وسوسه مى‌كند وسوسه ببديها و شرور و معاصى و پستيها كه سرانجام آن هلاكت است در روضه كافى ص 140 بسند صحيح از زراره نقل مى‌كند كه اين آيه را در محضر امام قرائت كرد: لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِراطَكَ الْمُسْتَقِيمَ ثُمَّ لَآتِيَنَّهُمْ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ وَ عَنْ أَيْمانِهِمْ وَ عَنْ شَمائِلِهِمْ وَ لا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شاكِرِينَ‌ (يعنى شيطان بخداوند عرض مى‌كند براى گمراهى بندگانت در كمينگاه صراط مستقيم تو مى‌نشينيم بعد از پيش و پس و راست و چپ آنان مى‌آيم و اكثر آنان را سپاس‌گزار نخواهى يافت) امام محمد باقر (ع) فرمود اى زراره شيطان براى تو و اصحاب تو كمين مى‌زند از ديگران فارغ شده است!

اينهم چند نمونه از وسوسه‌هاى شيطان:

1- قيامت را كى ديده شايد نباشد

2- خداوند بمن بخت نداده و رحمت او بر من نباريده است‌

3- از هر راهى مى‌شود بايد براى تامين زندگانى حاضر و آينده پول زياد پيدا كنم‌

4- حالا مرتكب حرام مى‌شوم بعدا توبه مى‌كنم‌

5- يقينا خدا مى‌بخشد

6- من حتما بدوزخ مى‌روم‌

7- چرا مانند فلانى پول‌دار نباشم‌

[1] - اعراف 20- طه 130

[2] - قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلى‌ شاكِلَتِهِ