ما نهفته ست و در خارج از وجودما يافت نمى‌شود؛ به همين دليل و با توجه به اقتضاى مجلس امروزى، چند مطلب را مى‌خواهم براى شما بيان نمايم، قبل از همه مطالبى را كه از آيه مباركه استنباط مى‌شود، خدمت شما فضلاى گران‌قدر و مؤمنين عزيزى‌كه در اين اين مجلس تشريف دارند، بيان مى‌كنم و سپس به ساير مطالب خواهيم پرداخت.

تغييرات اجتماعى‌

اولين چيزى‌كه از آيه مباركه استفاده مى‌شود اين است كه زيربناى زندگانى و زيربناى پيروزى جهاد اسلامى و بر طرف كردن اين همه بدبختى‌ها كه بر ملت افغانستان حلول نموده و حادث شده است، تغيير دادن طرز تفكر و صفات اخلاقى‌ما است، «حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ» يعنى تغيير و ديگرگونى در زندگانى‌ما مربوط به طرزتفكر و صفات نفسانى و ملكات اخلاقى‌ما مى‌شود، خداوند متعال وقتى‌كه بدبختى را بر يك قوم نازل مى‌كند و يا خوش‌بختى را به مردم مرحمت مى‌فرمايد، آن بدبختى و خوش‌بختى را تغيير نمى‌دهد تا زمانى‌كه خود آن قوم يا ملت، طرز تفكرشان را، صفات اخلاقى و ملكات اخلاقى‌شان را عوض نكند. لذا ما بايد تلاش كنيم كه به فرمايشات قرآن عمل كنيم و الّا وضع ما با اسلحه و پول، با تشكيلات سياسى، باتبليغات گسترده سياسى و باگسترش نظامى كه همه روبناى مبارزه‌اند تغيير نمى‌كند و بدبختى‌هاى ما نيز توسط اين‌ها بر طرف نمى‌شود. «حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ» زيربناى زندگانى‌ما، همان زيربناى پيروزى انقلاب اسلامى ماست. ما بايد خود را بسازيم تا وضعيت فعلى ما تغيير پيدا كند.

بنابراين زيربناى پيروزى انقلاب اسلامى، در واقع خود سازى خودما است، ما بايد تفكر خود ر ا عوض كنيم، بايد باطن خود را تطهير كنيم، تا زمانى‌كه طرز تفكرما غلط، ضيق و محدود باشد، تا زمانى‌كه صفات اخلاقى‌ما شبيه صفات حيوانات باشد، تا زمانى‌كه خانه وجدان خود را پاك نكنيم، هرگز به پيروزى نخواهيم رسيد! بايد ابتداء زيربناى زندگانى‌