باالخصوص فلسفه ارسال رُسل و إنزال كتُب، از نظر قرآن، به همين قيام مردم واقع شده است‌ «لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْمِيزانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ»[1] ما فرستادگان خود را با دلايل روشن و با كتاب و ميزان فرستاديم، تا اين‌كه مردم قائم و ايستاده به قسط و عدالت شوند.

دفاع مشترك شيعه و سنى‌

چند ميليون شيعه در افغانستان زندگى مى‌كردند؛ خودشان از افغانستان بودند، پدران و مادران‌شان از افغانستان بودند، جدات و اجدادشان از افغانستان بودند و همه در همين سرزمين به دنيا آمده بودند و در همين‌جا دفن شده‌اند. در طول تاريخ افغانستان هر حوادثى‌كه در افغانستان واقع شده است، مردم شيعه دوش به دوش برادران اهل سنت خود در يك سنگر از دين، از ناموس و تماميت ارضى اين كشور دفاع نموده‌اند و در تجاوزانگلسى‌ها مردم شيعه در كنار برادران اهل سنت خودشان جانانه دفاع كردند و دماغ متجاوزين را به زمين ماليدند، در تجاوز روس‌ها نيز شيعيان افغانستان از ابتداى جهاد تا فتح آخرين سنگر كمونست‌ها و مزدوران‌شان، در كنار برادران سنى خود يك‌جا جنگيدند و متجاوزين را از كشورشان خارج نمودند.

در تمام اوقات شيعه و سنى يك‌جا و در يك سنگر از اسلام دفاع كرده‌اند و هيچ وقتى از هم‌ديگر جدا نبودند؛ ولى متأسفانه با توجه به تمام اين مسائل، مذهب شيعيان افغانستان كه به‌نام مذهب (جعفرى) معروف است در قانون اساسى كشور رسميت نداشت و اين مردم در كشور خودشان قاچاق زندگى مى‌كردند، در حالى‌كه هيچ دستورى از جانب (امام ابوحنيفه رحمة الله عليه) صادر نشده كه گفته باشد، مذهب مرا بر تمام مسلمانان به زور تطبيق كنيد.

[1] - حديد/ آيه 25