وضع خوب بود و خيلى از سنى‌ها مى‌گفتند: شما صندوق بگذاريد و ما به‌شما راى مى‌دهيم، مردم متدين اهل سنت به اين سخنرانى‌ها علاقه‌مند شده بودند و تعصب مذهبى كم كم از بين مى‌رفت. من در اين‌جا مى‌خواهم چند مطلب را براى شما بيان نمايم و اميد وارم كه خوب توجه نماييد.

مطلب اول: انگيزه‌ى جنگ‌هايى‌كه در كابل واقع شد، نه انگيزه مذهبى داشت و نه انگيزى سياسى، بى‌خود جنگ‌ها شروع شد، در همان جنگ‌هاى اول و دوم، من خيلى زحمت كشيدم كه جنگ‌ها مهار شود، در جلسه قرغه همه را يكجا كرديم، آقاى سياف رهبر" اتحاد" و رهبران حزب وحدت، همه قسم خوردند كه ما جنگ را شروع نكرديم و به دستور ما هم نبوده، جنگ‌ها را همين قومندان‌هاى احمق آغاز كردند.

مطلب دوم: مشكله‌ى رقابت بين دو گروه جريان شيعى است، گمان نمى‌كنم با تهمت زدن و نوشته‌هاى دروغ باعث از بين بردن يك ديگر بشويم، چهارده‌سال تهمت‌ها وفحش‌ها به‌شدت ادامه داشت؛ ولى هيچ حزبى از بين نرفت و همه باقى ماندند، كوچك، بزرگ، ضعيف و قوى، تا اين‌كه عده‌اى با رضايت خود در پوشش واحدى به نام حزب وحدت جمع شدند، كسى نابود نشد، توهين و دروغ غير از اين‌كه مشكلات‌هاى قيامت را سنگين‌تر كند هيچ نتيجه دنيوى هم ندارد، هفتادسال روزنامه" پراودا" در مسكو با تيراژ چند ميليونى منتشر مى‌شد؛ ولى نتوانست كارى را به پيش ببرد، سرانجام گفتند: ما تصميم گرفته‌ايم كه ديگر دروغ ننويسيم، ما ديگر رسوا شده‌ايم و كمونيزم در دنيا شكست خورده است.

من مى‌خواهم به شماهايى‌كه اكنون در اين‌جا نشسته‌ايد بگويم، چه در حركت اسلامى باشيد و چه در حزب وحدت و يا اصلًا در هيچ جريانى نباشيد، وظيفه شما اين است اولين كارى را كه انجام مى‌دهيد، مهار جنگ‌ها باشد، اين‌كه بياييم و بگوييم دست وهابى‌ها و استكبار در كار است و آنان مى‌خواستند شيعه را نابود كنند و يا اين‌كه دست ايران در كار