مال و ثروت براى انسان در دنيا خيلى مهم است. كسانى هستند كه با پول، آخرت خود را بيمه مى‌كنند و هرچه دارند در راه خدا صرف مى‌كنند. براى خودشان مصرف مى‌كنند بدون اين‌كه اسراف كرده باشند، هم مى‌خورند و هم مى‌پوشند و هم به فقرا مى‌دهند. بقيه آن را در كارهاى خيريه و عام المنفعه مصرف مى‌كنند. خمس و زكات مال خود را مى‌پردازند و بخل هم نمى‌ورزند. اين عده در واقع با مال خود بهشت را براى خود خريدارى مى‌كنند. كسانى هم هستند كه مال و ثروت دارند؛ ولى نه خود شان از آن استفاده مى‌كنند و نه به فقرا مى‌دهند و نه در امورات خيريه سهم مى‌گيرند؛ نه خمس مى‌دهند و نه زكات؛ اين‌گونه مال، ايمان انسان را مى‌سوزاند؛ يعنى آتش ايمان انسان است. انسان نه در دنيا از آن لذت مى‌برد و نه در آخرت خيرى به او مى‌رساند. اين دسته در واقع هم بخيل هستند و هم حريص. لذا مال و ثروت سبب بى‌نيازى آن‌ها نمى‌شود. متأسفانه بعضى‌ها فكر مى‌كنند كه كمك كردن به فقرا و دادن وجوهات شرعيه، مال آن‌ها را كم مى‌كند؛ در حالى‌كه قضيه بر عكس است و اين تفكر كاملًا اشتباه است. خداوند جل جلاله مى‌فرمايد: «مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِيمٌ‌»[1] براى آن‌هايى كه مال خود را در دنيا به راه خدا صرف كرده‌اند هفت‌صد برابر در قيامت عوض مى‌دهم و خداوند براى هركسى كه بخواهد اضافه از آن مى‌دهد. يعنى از هفتصد برابر هم بيشتر مى‌دهد. بنابراين نه تنها مال انسان كم نمى‌شود؛ بلكه در بانك خدا محفوظ مى‌ماند و چندين برابر آن، عايد انسان مى‌شود. خداوند دائم افضل به همه‌ى ما

[1] - بقره/ آيه 261