روزقيامت نه‌تنها جاى فريب و دروغ و حقيقت پوشى نيست؛ بلكه بر عكس، همه چيز آشكار مى‌شود و چيزى پنهان نمى‌ماند. در دنياى مادى ممكن است كه انسان هركارى را بخواهد انجام دهد؛ چنان‌چه گاهى اوقات هزاران انسان مظلومانه بدون تحقيق سال‌ها در زندان سپرى مى‌كنند و برعكس هزاران نفر مجرم، قاتل، فاسق، مفسد و رشوت‌خوار به نحوى يا تبرئه مى‌شوند و يا توسط افراد قدرت‌مند از زندان آزاد مى‌شوند.

در دنيا چنين كارى ممكن است؛ ولى در آخرت غير ممكن است. در آخرت كسى نمى‌تواند دروغ بگويد و يا كسى را فريب دهد. «يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ»[1] روزى‌كه باطن انسان آشكار مى‌شود. در آن روز هركه دروغ بگويد فورا افشا مى‌شود و حتى پُوست‌هاى بدن انسان عليه او شهادت مى‌دهد. «وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنا» گنهكاران به پوست‌هاى بدن خود مى‌گويند چرا عليه ما شهادت مى‌دهيد؟ اگر ما به دوزخ برويم شما نيز همراه ما مى‌سوزيد. «قالُوا أَنْطَقَنَا اللَّهُ الَّذِي أَنْطَقَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ»[2] در جواب مى‌گويند، آن خدايى كه همه چيز را به نطق آورد ما را نيز به نطق آورد. واقعاً سخت است و انسان بايد خيلى مواظب باشد. قرآن مى‌فرمايد: «يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ» در روز قيامت به پيش‌گاه خدا عرضه مى‌شويد. «لا تَخْفى‌ مِنْكُمْ خافِيَةٌ» هيچ چيز شما از خدا پنهان نمى‌ماند. «يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ» ظاهر انسان، باطن انسان، خلوت‌خانه‌هاى انسان، عمل انسان، همه آشكار مى‌شود و هيچ چيزى‌

[1] - طارق/ آيه 9

[2] - فصلت/ آيه 21