به خانه ندارد. خانه مربوط اجسام است تا داخل آن بنشينند و خداوند جل جلاله داراى جسم نيست. به‌هرحال اين دو معنى كه در لغت براى عرش ذكر شده است اشتباه است؛ زيرا كلمه‌ى عرش با عبارات مختلف در چندين جاى قرآن مجيد استعمال شده‌است و بايد معنى عرش درست فهميده شود. حالا معنى واقعى عرش چيست؟ والله العالم.

دسته‌اى زيادى از مفسرين مى‌گويند، كه كلمه عرش متشابه است، زيرا قرآن مجيد در آيه ديگر مى‌فرمايد: كه آيات قرآن بردو قسم است.

قسم اول: محكم و متقن؛ يعنى معنى آيه از ظاهر آن به‌درستى فهميده مى‌شود. در اين صورت، انسان مى‌تواند به معنى ظاهرى آيه پى‌برده و به آن عمل نمايد.

قسم دوم: متشابه؛ قرآن مجيد مى‌فرمايد: به متشابهات عمل نكنيد. مثلًا در بعضى آيات «يدالله» ذكر شده است؛ در حالى‌كه خداوند جل جلاله جسم نيست كه او دست داشته باشد. بعضى‌ها مى‌گويند: كه مراد از دست، قدرت خداوند است. به‌نظر من اين‌هم يك توجيهى بيش نيست. «يدالله» در واقع از متشابهات است و ما نمى‌دانيم كه معنى واقعى آن چيست؟ لذا عمل كردن به متشابهات جايز نيست و هم‌چنين است تأويل بردن آيات قرآن. انسان نبايد بدون دليل محكم طبق ميل خود آيات قرآن را تأويل بى‌برد. تأويل بردن آيات قرآن، بدون دليل محكم جايز نيست. اگر كسى معنى آيه را نفهمد، بايد توقف كند. يعنى نه تفسير كند و نه تأويل بى‌برد و علم آن را به خدا ارجاع نمايد.

بنابراين كلمه‌ى عرش نيز از متشابهات است و اين كلمه در احاديث نيز آمده است. احاديث نيز دو قسم است بعضى از احاديث سند معتبر دارند و بعضى ديگر آن‌ها سند معتر ندارند. يك موقع در دوران جهاد من آيات و احاديثى را كه در مورد