مبلغين دينى بيان مىكند. اين
موضوع بسيار حساس است و مبلغين بايد متوجه خود باشند. شاعر در اين مورد مىگويد:
نيست در بيشه خشك و تر من كوتاهى
چوب هر نخل كه منبر نشود دار كنم.
مىگويد:
چوب هر درخت خرما (نخل) كه منبر درست نشود آنرا (دار) درست مىكنم. حالا اين شاعر
ممكن است هدف ديگر داشته باشد؛ ولى با اين مطلب كه بيان كردم در تناسب است. بر
چنين منبرى هرگز بلند نشويد كه آتش است. «كَبُرَ مَقْتاً»
خيلى غضب خدا زياد مىشود. اين را بهطور مكرّر به خدمت شما (طلاب حوزه علميه خاتم
النبيين صلى الله عليه وآله وسلم عرض مىكنم كه اگر به گفتهى خود عمل نمىكنيد،
بايد مواظب باشيد كه روى منبر بلند نشويد و براى مردم چيزى را نگوييد. چنين منبرى
براى مبلغ شعلههاى آتش است و يا به گفته شاعر چوبه دار است.[1]
بنابراين
اگر منبر نرويد ممكن است مرتكب گناه شده باشيد؛ ولى خداوند جل جلاله توبه پذير است
اگر روزى توبه كنيد اميد است كه شما را ببخشد، امّا نعوذ بالله، اگر عمل بدى را كه
خود شما انجام مىدهيد، به مردم بگوييد كه انجام ندهيد، بسيار خطرناك است. همچنين
است عملهاى خوبى را كه خود شما انجام نمىدهيد. وظيفهى مبلّغ بسيار سنگين است و
بايد مواظب خود باشيد تا عملى را كه خود انجام نمىدهيد، براى ديگران تبليغ نكنيد.
اگر در اين مورد توجه نكنيد، ممكن است مورد غضب پروردگار واقع شويد. غضب خداوند جل
جلاله خيلى سخت است و كسى تحمل آن را ندارد. يك ذره از غضب خدا اگر به انسان برسد
نابود مىشود، چه رسد
[1] - چوبه دار به چيزى گفته مىشود كه تناب و يا
ريسمانى را به آن مىبندند و مجرم را بر آن حلقه آويز و اعدام مىكنند. البته
اكنون به انواع مختلف مجرمين را اعدام مىكنند.