مى‌كنند كه تبليغ فقط مربوط به علماء و مبلغين دينى است؛ در حالى‌كه اين چنين نيست. تبليغ به همه مربوط مى‌شود و در صورت لزوم مردم عوام نيز وظيفه دارند كه علماى دينى و مبلغين اسلامى را تبليغ نمايند؛ زيرا آن‌ها نيز معصوم نيستند و هر لحظه ممكن است به اشتباهات گرفتار شوند.

چهارم: سفارش به صبراست؛ صبر يعنى مقاومت در راه حق، صبر يعنى مقاومت در برابر دشمنان دين، صبر يعنى روزه گرفتن در روزهاى گرم تابستان، صبر يعنى مبارزه و مقاومت در برابر ظالم، صبر يعنى مخالفت در برابر هواهاى نفسانى، صبر يعنى ارشاد مردم در راه حق و سرانجام صبر يعنى ترك محرمات و انجام واجبات. انسان در تمام موارد بايد صبر داشته باشد؛ زيرا بدون صبر انجام آن‌ها براى انسان ممكن نيست.

تبليغ همه‌گانى‌

راه اول و دوم، مربوط به خود انسان است؛ ولى راه سوم و چهارم مربوط به تمام مردم مى‌شود؛ زيرا قرآن مى‌فرمايد: هم‌ديگر را تبليغ كنيد.

قرآن مجيد مى‌فرمايد: «وَتَوَاصَوْا» تواصو؛ يعنى طرفين بايد هم‌ديگر را تبليغ كنند؛ مثلا يك وقت اگر من متوجه اشتباه كسى مى‌شوم، وظيفه دارم كه او را تبليغ كنم؛ ولى يك وقت ديگر كسى متوجه اشتباه من مى‌شود، در اين‌جا او وظيفه دارد كه بدون معطّلى مرا تبليغ كند. يك وقت حق شما برمن بود كه بايد شما را تبليغ و موعظه مى‌كردم؛ يك وقت ديگر، حق من بر شما است كه در صورت اشتباه بايد مرا تبليغ و نصيحت كنيد. اين حق دو طرفه است. «وتواصو» به هم‌ديگرى سفارش كنيد. در اين آيه مباركه، «اوصى» نيامده است. «وصّى» نيامده است و در مورد وصيت «ايصاء» آمده است؛ زيرا وقتى‌كه شخص وصيت كننده مى‌ميرد و يا در حال‌