تنهايى كفايت نمى‌كند؛ بلكه بايد در كنار علم و دانش، تقوى و پرهيزگارى نيز وجود داشته باشد، از اخلاق نيكو و پسنديده نيز برخوردار باشد.

قرآن مجيد، به قلم سوگند ياد مى‌كند: «ن وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ»[1] قرآن خيلى به قلم أهميت داده است؛ اما انسان‌ها ارزش قلم را نمى‌دانند. حالا به‌عنوان مثال من از شما مى‌پرسم كه چند درصد مردم ما از نعمت قلم برخورداراند؟ بسيار جاى تأسف است. كشورى كه 99% جمعيت آن مسلمان هستند، 70% مردم آن بى‌سواد باشند؛ واقعاً مايه شرمندگى و سرافگندگى است كه هفتاد درصد مردم كشور سواد نداشته باشند. اين بدان معنى است كه در واقع 70% از مردم كشورما به خرافات مبتلا هستند؛ زيرا زمينه ساز خرافات جهل و بى‌سوادى است. واقعاً دولت‌مردان ما خجالت بكشند كه در قرن بيست و يكم، 70% مردم كشور ما سواد درستى نداشته باشند، در حالى‌كه يكى از حقوق حقه‌ى مردم بر دولت و حكومت اين است كه زمينه فراگيرى علم و تحصيل را براى آنان فراهم سازد.

خصلت‌هاى پسنديده‌

سوره مباركه «عصر» ظاهراً بعد از سوره مباركه «كوثر» كوچك‌ترين سوره قرآن است. اماّ از نظر محتوا بسيار جامع است. مى‌فرمايد: «انسان در زيان است» مگر اين‌كه داراى چهار خصلت باشد؛ اگر اين چهار خصلت را نداشته باشد زندگانى‌اش پوچ و بيهوده است. اين چهار خصلت عبارتند از:

1- ايمان: انسان بايد به خدا روز قيامت و هم‌چنين به نبوت عامه و نبوت خاصه خاتم النبيين صلى الله عليه وآله وسلم ايمان داشته باشد.

[1] - قلم/ آيه 1