وحشتناك، غبار گرديده و به هوا پراكنده شود. كوبندگى آن روز بسيار شديد است، به‌گونه‌ى‌كه تصوّر آن براى ما ناممكن است.

«وَ ما أَدْراكَ مَا الْقارِعَةُ»

خداوند جل جلاله خطاب به پيغمر بزرگوارش مى‌فرمايد: رسول من، تو چه مى‌دانى كه اين كوبنده چه كوبنده‌ى است؟ صدا و كوبندگى روز قيامت مانند صداهاى نيست كه بعضى اوقات در دنيا شنيده مى‌شود؛ بلكه به حدّى شديداست كه بشر در طول تاريخ چنين صدايى را نشنيده است و همه از شنيدن آن به وحشت مى‌افتند.

انتقال انسان‌ها

در اين‌جا سؤالى مطرح مى‌شود، وقتى‌كه زمين از هم مى‌پاشد انسان‌ها كجا مى‌شوند؟ در جواب بايد عرض كنم كه از قرآن مجيد اين چنين استفاده مى‌شود كه انسان‌ها در كره حساب منتقل مى‌شوند؛ يعنى كره كه در آن از انسان‌ها حساب گرفته مى‌شود غير از كره زمين است و آن كره احتمالًا خيلى بزرگ است. حركت وضعى آن نيز بسيار طولانى و روز و شب آن بسيار دراز است. بعضى‌ها گفته‌اند كه بلندى و طول روز قيامت به اندازه يك هزار سال است. به نظر من كره حساب خيلى بزرگتر از آن است كه به‌فكر ما انسان‌ها بگنجد.

قرآن مجيد در سوره ديگر مى‌فرمايد: «يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ وَ السَّماواتُ وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ»[1] روزى‌كه زمين به زمين ديگر تبديل مى‌شود و آسمان به آسمان ديگر مبدّل مى‌شود. يعنى هم زمين ما عوض مى‌شود و هم آسمان ما، در آن‌روز همه مردم به‌سوى خداى واحد قهار ظاهر گرديده و در پيشگاه او حساب مى‌دهند. عرض كردم كه به‌نظر من، كره حساب بزرگ‌تر از تصوّر ما

[1] - ابراهيم/ آيه 48