مى‌كند و در نتيجه از نظر جسمى به اندازه يك نارنج كوچك مى‌شود؛ بدون اين‌كه در وزن آن تفاوتى صورت بگيرد. اين موضوع تنها به زمين مربوط نمى‌شود؛ بلكه به ساير أشيا و حتى به بدن انسان هم مربوط مى‌شود. بدن فيزيكى ما كه شصت كيلو و يا هفتاد كيلو وزن دارد، اگر فشار داده شود و خلأ داخلى بدن ما پُر شود ممكن است از نظر حجم آن‌قدر كوچك شود كه باور انسان نشود؛ ولى از نظر وزن هيچ تغييرى در آن نيايد. همين مثال را مى‌شود بر انسان‌ها نيز تطبيق نمود؛ يعنى در اين صورت ممكن است انسان از نظر جسمى به اندازه‌اى كوچك شود كه كره‌ى زمين گنجايش تمام آن‌ها را داشته باشد. بنابراين سؤالى كه مطرح شد قابل حل است و جاى نگرانى وجود ندارد. والله العالم.

تعجب انسان‌

«وَ قالَ الْإِنْسانُ ما لَها»

و انسان مى‌گويد: زمين را چه شده است؟!

در قيامت دو مرتبه نفخ صور دميده مى‌شود. در نفخ اول همه‌ى انسان‌ها مى‌ميرند و در نفخ دوم دو باره زنده مى‌شوند. در اين آيه مباركه، دو احتمال وجود دارد.

احتمال اول: ممكن است مراد آيه مباركه، انسان‌هايى باشد كه قبل از نفخ اول در روى زمين زندگانى مى‌كنند. در موقعى‌كه زمين سنگينى‌هاى خود را بيرون مى‌اندازد، آن‌ها مى‌گويند كه زمين را چه شده است كه اشياى داخل خود را بيرون مى‌اندازد؟.

احتمال دوم: ممكن است مراد آيه، بعد از نفخ دوم باشد، هنگامى كه انسان‌ها دوباره زنده مى‌شوند و مى‌بينند كه آن‌ها از قبرها بيرون انداخته مى‌شود. در اين صورت آنان تعجب مى‌كنند و به ياد مى‌آورند كه زمين را چه شده كه اين زلزله‌