مسئوليت‌هاى اجتماعى و معنوى خود را نيز درست درك مى‌كنند و به پروردگار خود معرفت بيشتر پيدا مى‌كنند.

قرآن مجيد حالالت كسانى را كه در زمان پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم زندگانى مى‌كردند بيان مى‌كند؛ ولى اين فرمايش قرآن مخصوص به آن زمان نيست؛ بلكه مربوط به هر زمان ديگر است. در عصر حاضر نيز چنين است؛ اگر امروز عده‌اى از انسان‌ها به خدا ايمان نمى‌آورند به اين معنى نيست كه اسلام ضعيف مى‌شود و يا اسلام به آن‌ها احتياج دارد. اسلام هيچ وقت به‌كسى احتياج ندارد و اين انسان است كه هميشه محتاج است. متأسفانه امروز نيز عده‌اى از مسلمانان نسبت به دين‌شان بى‌توجه هستند و فقط بر زبان مسلمانند، نه خمس مى‌دهند و نه زكات، نه مال فقرا را مى‌دهند و نه صله رحم انجام مى‌دهند؛ تمام سعى آن‌ها بر آن است تا از هر طريق ممكن پول جمع كنند.

در واقع هيچ كدام اين‌ها نمى‌تواند به اسلام ضرر وارد كند؛ بلكه به خود ضرر مى‌رساند. اسلام به هيچ عنوان به بن‌بست نمى‌رسد و ميليون‌ها انسان ديگر به اسلام ايمان مى‌آورند و بيش از پيش به عظمت اين دين آسمانى افزوده مى‌شود. آنانى‌كه به دين عمل نمى‌كنند، مانند كسانى‌اند كه مريض‌هستند؛ مريضى كه به طبيب مراجعه نمى‌كند، به دنبال (دارو و يا دوا) هم نمى‌رود، به مسائل صحى توجه نمى‌كند. اين دسته در واقع به خود ضرر مى‌رسانند، نه اين‌كه بتوانند به علم طب آسيب برسانند. طب هميشه به‌سوى ترقى خود گام بر مى‌دارد؛ ولى آنانى‌كه به طب باور ندارند سرانجام مقاومت بدن‌شان ضعيف و در مقابل امراض مقاومت خود را از دست داده و مى‌ميرند.