الهى و علماى دينى همواره شما را از عذاب آن، بر حذر مى‌داشتند و به شما هشدار مى‌دادند. آنان شما را نصيحت مى‌كردند و شما آنان را مسخره مى‌كرديد. خطاب مى‌شود كه برگرديد! حالا وقتى آن است كه مكافات عمل خود را در يافت نماييد.

«وَ جَمَعَ فَأَوْعى‌»

و آن‌ها كه اموال را جمع و ذخيره كردند.

شعله‌هاى آتش قيامت، كسانى‌را به‌سوى خود فرا مى‌خوانند كه گنهكار و مجرم‌هستند؛ آن‌هايى‌كه اموال زيادى را از طريق حلال و حرام جمع نموده و در جايى ذخيره كرده‌اند، نه خود از آن اموال استفاده كرده‌اند و نه در راه خدا چيزى را انفاق كرده‌اند. آيات مباركه تا اين‌جا حالات مجرمين را در قيامت بيان مى‌كند و مى‌فرمايد: آن‌هايى‌كه در دنيا نسبت به سرنوشت خود بى‌توجه هستند، در روز قيامت به چنين وضعيت گرفتارمى‌شوند كه حتى آرزوهاى باطل را بر سر مى‌پرورانند؛ ولى هيچ كدام نفعى به‌حال آنان ندارند و بايد سزاى اعمال خود را ببينند.

حرص و بى‌تابى‌

«إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً»

انسان هلوع خلق شده است.

به گفته بعضى از مفسرين، هلوع؛ يعنى بى‌حوصله و حريص. قرآن مجيد نيز در آيه بعد تقريباً اين معنى را تاييد مى‌كند و به احتمال قوى، اين نظر مفسرين درست است؛ زيرا در آيه بعد چنين مى‌فرمايد:

«إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً»

وقتى بدى و شرّ به او مى‌رسد، جزع و فزع مى‌كند، بى‌تابى و بى صبرى مى‌كند؛ اگر مريض گرديد شكايت او همه جا را پُر مى‌كند؛ اگر روزى گرسنه بماند داد و فغانش بلند مى‌شود. پسرش بميرد، از خدا شكايت مى‌كند. تنگدستى و فقر