است كه مربوط به روز قيامت نيست. به عنوال مثال قرآن مجيد؛ خلقت آسمان و زمين را به شش روز نسبت مى‌دهد؛ در حالى‌كه مراد از شش روز، شش دوره است. مراد قرآن، روزهاى معمولى نيست كه انسان در دنيا آن را سپرى مى‌كند. قرآن مجيد مى‌فرمايد: در روزى‌كه پنجاه هزار سال است؛ ممكن است مراد از آن، يك دوره باشد كه در اين دوره ملائكه و روح، سير تكاملى خود شان را سپرى مى‌كنند. اگر قبول كنيم كه مراد از روز در آيات قرآن، يك دوره است دو احتمال به‌وجود مى‌آيد.

احتمال اول: ممكن است همان‌گونه كه بعضى از مفسرين گفته‌اند، مراد از اين روزى پنجاه هزار ساله، روز قيامت و ميدان حساب باشد.

احتمال دوم: به‌نظر من مراد آيه مباركه از اين روز طولانى، روز قيامت نيست؛ بلكه يك دوره است و اين دوره براى تكامل معنوى ملائكه و روح است. ملائكه در اين دوره عروج مى‌كنند و از نظر معنوى خود شان را به استكمال مى‌رسانند. البته اگر به آيه مباركه خوب دقّت شود احتمال دوم درست است؛ ولى نظر به آيه بعد، احتمال اولى درست به نظر مى‌رسد. به‌هرحال، هر دو نظريه از احتمالات است و انسان نمى‌تواند به‌طور قطعى ادعا كند كه كدام يكى از اين احتمالات درست است. باز هم تكرار مى‌كنم كه آيه مباركه از متشابهات است و حقيقت آن را ما نمى‌دانيم. والله‌العالم.

شفارش به صبر

«فَاصْبِرْ صَبْراً جَمِيلًا»

به پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم خطاب مى‌كند كه صبر داشته باش، صبر نيكو و زيبا.

در اين‌جا مى‌خواهم به‌مناسبت صبر، مطالبى را به عرض برسانم كه بسيار مهم است و به درد همه مردم مى‌خورد. از رئيس‌جمهور تا وزيران‌كابينه، كارمندان دولت،