در روايتى كه بعضى از روّاة آن
مجهول هستند امام باقر (ع) مىفرمايد: سدرة المنتهى به اين ناميده شده كه عملهاى
زمينىها توسط ملائك حفظ كننده بلند مىرود و ملائكه حفظ بزرگوار پايينتر از سدره
اعمال بندگان را كه توسط ملائكه براى آنان آورده مىشود مىنويسد[1].
در يك روايت صحيح السند امام رضا (ع) نقل مىكند كه رسول خدا فرمود جبرئيل شب معراج
مرا به مكانى برد كه تا هنوز قدم به آنجا نگذاشته بود؛ «فكشف لى فأرانى الله
عزّوجل من نور عظمته ما أحبّ[2].»
12-
ديدن «رفرف سبز» كه در آمدن به سوى زمين طبق بعضى از روايات غير معتبره مركب او
بوده است. اين ها قسمت كوچكى از آيات بود كه ذكر شد، بقيه آيات به ما معلوم نيست.
جنة المأوى
ظاهر
اين كلمه، عند سدرة المنتهى، عندها «جنة المأوى» اين است كه يكى از بهشتهايى است
كه مؤمنين در آنجا روز قيامت مىروند و متنعّم ابدى هستند. و مؤيد اين مطلب، اين
آيه شريفه است: «أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ
جَنَّاتُ الْمَأْوى ..» (السجدة: 19)؛ همانند جنّات عدن و غيره كه در
قرآن مكرراً استعمال شده است. و احتمال اينكه «جنة المأوى» جاى ارواح در برزخ باشد
فاقد قرينه است و نوع ضعيفى از تفسير به رأى است كه شرعاً ناجايز است. عمده دليلى
كه بر انكار «جنة المأوى» كه از بهشتهاى اصطلاحى مسمانان نيست كلمه «عندها» است
كه «جنة المأوى» در آسمان و نزديك سدرة المنتهى است. در حالى كه قرآن مىفرمايد:
«وَ سارِعُوا إِلى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ
وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ» (آلعمران: 133) و در آيه
ديگر مىفرمايد: «وَ جَنَّةٍ عَرْضُها كَعَرْضِ السَّماءِ