و بد را حس مىكند، تجربه مى
اندوزد، احساساتش را به مدد حركاتش بروز مى دهد و شخصيت و روحيات زندگى آيندهاش
بر اساس آنها استوار مىگردد.
تحقيقاً
نمىدانيم كه جنين فكر مىكند خواب مى بيند (علامات علمى خواب ديدن را بيان نموده)
و حد اقل در 24 چهار ساعت خواب مى بيند كه دوره «پروفسوركارپر» خواب شناس آمريكايى
گفته كه دوره خواب ديدن جنين از بيست و هشتمين هفته باردارى شروع مىشود (ششماه و
16 روز) و آغاز فكر كردن در جنين از هفته سى و يكم به بعد مى باشد (بعد از هفت
ماهگى)؛ زيرا بعد از اين موقع مغز جنين تكامل مى يابد و فكر مىكند. متأسفانه ما
نمىدانيم كه جنين وقتى از خواب بيدار شود خوابش را بياد مى آورد يا نه؟
بعضيها
در مورد ادراك جنين از محيط اطراف خود چنين نوشته اند: يكى از مراحل زندگى إنسان،
دوره جنينى است. بديهى است كه- جز در موارد اعجاز آميز- جنين از دانشى كه افراد
بشر آن را دانش مىدانند، برخودار نيست و اين موضوع به صراحت در آيه 78 سوره نحل
نيز تأييد شده است، اما اين گونه نيست كه جنين هيچ دركى نداشته باشد. تحقيقات جديد
دانشمندان و پژوهشگران، نشانگر آن است كه جنين قابليت تأثير پذيرى از محيط خارج را
دارد و مىتواند به نوعى با اين محيط، خصوصاً با مادر خود، ارتباط برقرار كند.
توانايى شنيدن
جنين
بعد از دميده شدن روح، توانايى شنيدن صداهاى اطراف خود را دارد. بنابراين اين
تصوّر كه فرزند در رحم، از هر حيث، محصور شده، و از دنياى خارج بى خبر و بيگانه
است، با واقعيت سازگارى ندارد.