بوسايل طبى و يا عقلى و يا عقلايى براى رفع أسباب مذكور مانعى ندارد.

خداوند إيمان و حُسن ظن ما را بخود زياد كند تا إطمينان پيدا كنيم.[1]

تنبيه‌

براى حصول آرامش قلبى موانعى وجود دارد كه بايد آنها را بر طرف كنيم.

1- بدگمانى به خدا و به زندگى آينده و حال (توكل بخدا) چاره آن ساز است.

2- دنيا پرستى و حرص بماديات (قناعت)

3- مراعات كردن قوانين زندگانى و زندگى از نظر دين و عقل. ولله الموفق.

يك بحث علمى‌

خيلى از صفات نفسى را قرآن به قلب نسبت داده است تا به جايى كه جمعى مى‌گويند مراد از قلب- غالباً- در قرآن همان نفس ناطقه است، ولى اين تاويل غير مجاز است، كه هر چيزى را كه نفهميديم تأويل ببريم؛ بلكه وظيفه اقرار بجهل است و توقف از اظهار نظر.

لكن در مورد إطمينان بايد بفهميم كه در هفت آيه به قلب و قلوب (دل ودلها) نسبت داده شده، ولى در يك مورد (فجر آيه 27) به نفس نسبت داده شده است: «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً» (الفجر: 27- 28)؛ با دقت در اين آيه دو احتمال به وجود مى‌آيد:

اول: كه قلب به معناى نفس باشد؛ يعنى قلب غالبا بمعاى نفس در قرآن إستعمال شده وصفات نفسانى به آن نسبت داده شده و گاهى به معناى لغوى خود- كه عضو حساس بدن فيزيكى مى‌باشد- إستعمال شده است مانند: «فَإِنَّها لا تَعْمَى الْأَبْصارُ وَ لكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ (الحج: 46)

[1] - إطمينان قائم بروح است ولى بين روح و قلب( دل) رابطه اى وجود دارد كه هنوز كشف نشده و لذا تپش قلب در مواقع دلهره بيشتر مى‌شود احتمالا آوردن قلوب بجاى نفوس بجهت حسى بودن همين تپش قلب باشد. والله العالم.