وسيله رستگارى‌

«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ ..» (المائدة: 35) اى مؤمنين از (معصيت) خدا بپرهيزيد و وسيله بسوى او را بطلبيد و در راه او جهاد كنيد شايد رستگار شويد. وسيله يعنى دست آويز؛ يعنى إيمان و أعمال صالحه متنوعه، و شفيع قرار دادن پيامبر اكرم (ص) نزد خداوند. انطباق وسيله بر دو امر اول روشن است و بر امر سوم توسط اين آيه: «وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ وَ رَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَ هُمْ مُسْتَكْبِرُونَ‌ (المنافقون: 5)؛ وقتى به منافقين گفته مى‌شود بياييد براى شما رسول خدا استغفار كند، سرهاى خود را برمى گردانند و مى بينى آنان را (كه از حق) تكبر مى‌كنند. و آيه‌ «وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً (النساء: 64)؛ اگر چنانچه منافقين بر خود ستم مى‌كنند نزد تو بيايند و از خدا استغفار كنند و رسول (هم) براى آنان استغفار كند مؤكداً خداوند را توبه پذير و مهربان مى يابند. ممكن است كسى توهم كند كه اين استغفار و شفاعت مخصوص زمان حيات آن حضرت باشد نه زمان وفات آن حضرت.

در جواب اين ادعاء كه جمعى از ظاهر بينان آن را بيان داشته‌اند بايد بگويم كه قرآن مردم را نهى مى‌كند كه شهداء راه خدا را مرده مپنداريد؛ بلكه زندگانند و درنزد پروردگار خود شان روزى مى خورند. آيا مسلمانى جرئت مى‌كندكه بگويد شهداء حيات برزخى دارند وحضرت پيامبر (ص) مرده است و حيات ندارد؟! بعلاوه كه آن حضرت هم بوسيله أثر زهر زن يهوديه شهيد شده است.

بنا براين فعلا پيامبر (ص) از شهداى زنده مى باشند وشفاعت مى توانند؛ بلكه زندگانى برزخى براى تمام مسلمانان چه شهيد شده باشند و چه بمرگ طبيعى فوت كرده شده باشند، ثابت است كه در كتاب صراط الحق ج 4 (معاد) ذكر نموده‌ام.