طمع دخول در بهشت عبادت تُجّار است. و عبادت بخاطر محبت خداوند عبادت آزاده گان است.

نافرمانى و عصيان خدا را مى كنى در حالى كه اظهار محبت او را مى نمايى. بجانم قسم اين امر تازه اى است اگر دوستى تو راست مى بود حتماً از او اطاعت مى‌كردى، همانا دوست مطيع دوست خود مى‌باشد.

مقام محبان خدا

إمام صادق (ع) دريك حديث معتبرالسند مى‌فرمايد: «هل الدين الا الحُبّ»؛ آيا دين غير از محبت (چيزى ديگرى) است؟ بعد اين آيه را خواند: «إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي ..» اگر خدا را دوست داريد، از من (رسول الله) (ص) پيروى كنيد. در آيه 165 سوره بقره مى‌فرمايد: «وَ الَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ» (البقرة: 165)؛ كسانى كه إيمان دارند محبت شان بخداوند شديد تر است. محبت خداوند در اخلاق اسلامى از جايگاه رفيعى بر خور دار است، و ما در كتاب اخلاق اسلامى آن را تا حدى بيان داشته ايم.

محبت يك عاقل به ديگرى داراى سه علت است:

1- كسى كه دفع ضرر از او كند؛

2- كسى كه به او نفعى برساند؛

3- كسى كه داراى كمال باشد.

مؤمن مى‌داند كه جز خدا كسى دفع ضرر از او نمى تواند، اگر والدين يا طبيب و دوستان از او دفع ضرر كنند باز هم بكمك تكوينى و تشريعى خداوند است. چنانچه همه‌ى نعمتهاى مادى و معنوى و روحانى و بالاتر از همه وجود ما، روح ما و جسم ما از خداوند است كه‌