پژوهشى در باره نماز در امّت‌هاى پيشين: پژوهشى در باره نماز در امّت‌هاى پيشين‌[1]

نماز به عنوان ستون دين اسلام، نماد ديندارى و عبوديت است. اين ستون استوار در همه اديان آسمانى، مورد توجّه بوده و تنها شكل و آداب و يا مقدار آن تفاوت داشته است. آيات و احاديث متعدّدى، تشريع نماز (وضع شدن قانون نماز) را در اديان پيشين اثبات مى‌كنند و نوشته‌هاى موجود در عهد عتيق و جديد (تورات و انجيل) نيز به روشنى از وجود آيين نماز در اديان يهود و مسيحيت خبر مى‌دهند. هر چند اسناد در دسترس، تصوير دقيق و كاملى از نماز در آيين‌هاى پيشين ارائه نمى‌دهند، اما نشان دهنده استمرار وجودى آن در آيين همه پيامبران اند. پيش از اين، متن آيات و احاديثى كه بر اين موضوع دلالت دارند، ارائه شد و در اين جا تنها به چكيده و نتيجه نهايى آنها اشاره مى‌كنيم.

قرآن كريم در سوره مريم به روشنى وجود نماز را در امّت‌هاى متعدّدى نشان مى‌دهد.[2] همچنين روايت كلينى‌[3] از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نشان از نماز

[1]. اين پژوهش توسط استاد ارجمند جناب آقاى عبدالهادى مسعودى نگارش يافته است.

[2]. سوره مريم: آيه 58- 59.

[3].