4/ 11 تفسير قرآن با كشف و شهود و تجسّم اعمال‌

475. مسند أبى يعلى‌- به نقل از عبيد، غلام پيامبر خدا صلى الله عليه و آله-: دو زن، روزه بودند و در باره مردم غيبت مى‌كردند. پيامبر خدا ظرفى طلبيد و به آن دو فرمود: «قى كنيد».

آن دو، چرك و خون و گوشت تازه، قى كردند.[1]

476. امام باقر عليه السلام: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «در روز قيامت، مردمانى از گورهايشان برمى‌خيزند كه از دهانشان آتش شعله مى‌كشد».

به ايشان گفته شد: اينان كيان‌اند اى پيامبر خدا؟

فرمود: «آنان كه اموال يتيمان را به ستم مى‌خورند، جز اين نيست كه آتشى در شكم خود فرو مى‌برند و به زودى در آتشى فروزان وارد مى‌شوند»[2].[3]

4/ 12 تفسير قرآن با تاريخ‌

477. امام على عليه السلام: اى مردم! جز اين نيست كه راضى بودن و راضى نبودن [به يك عمل‌] است كه مردم را گرد هم مى‌آورد. ناقه ثمود را فقط يك مرد پى كرد؛ امّا خداوند، همه آنان را عذاب كرد؛ چون همه آنان به اين كار او راضى بودند. خداى سبحان مى‌فرمايد:

[1].

[2]. نساء: آيه 10.

[3].