453. امام حسن عليه السلام‌- در پاسخ سؤال در باره‌ «وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ؛[1] [سوگند به‌] شاهد و مشهود»-:

شاهد، محمّد صلى الله عليه و آله است و مشهود، روز قيامت. آيا نشنيده‌اى كه خداوند سبحان مى‌فرمايد: «اى پيامبر! ما تو را شاهد (گواه) و بشارتگر و هشدار دهنده فرستاديم»[2]؟ و فرموده است: «آن [روز]، روزى است كه مردم را براى آن، گرد مى‌آورند و آن [روز]، روزى مشهود[3] است»[4].[5]

454. التوحيد- به نقل از عبد اللَّه بن فضل هاشمى-: از امام صادق عليه السلام در باره اين سخن خداوند: «هر كس را خداوند هدايت كند، او هدايت شده است، و هر كس را گم‌راه كند، براى او ولى و هدايتگرى نخواهى يافت»[6] پرسيدم.

فرمود: «خداوند- تبارك و تعالى- در روز قيامت، ستمگران را از سراى كرامت خود، گم‌راه مى‌كند، و اهل ايمان و عمل صالح را به بهشتش راه‌نمايى مى‌نمايد، همان گونه كه گفته است: «خداوند، ستمگران را گم‌راه مى‌كند، و خداوند، هر چه بخواهد، مى‌كند»[7] و فرموده است: «آنان كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند، پروردگارشان آنان را به خاطر ايمانشان، به بهشت پُر نعمتى كه از زير درختانش نهرها جارى اند، هدايت مى‌كند»[8].[9]

[1]. بروج: آيه 3.

[2]. احزاب: آيه 45.

[3]. يعنى: روزى كه همه در آن، حاضر مى‌شوند؛ روزى نمايان و تماشايى.

[4]. هود: آيه 103.

[5].

[6]. كهف: آيه 17.

[7]. ابراهيم: آيه 27.

[8]. يونس: آيه 9.

[9].