نام کتاب : گزيده شناخت نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 1 صفحه : 410
4/ 2 جامعترين آيه قرآن
227.
المستدرك على الصحيحين- به نقل از عبد اللَّه بن مسعود-: جامعترين آيه
قرآن در خير و شر، اين آيه از سوره نحل است: «در
حقيقت، خدا به دادگرى و نيكوكارى و بخشش به خويشاوندان، فرمان مىدهد و از كار زشت
و ناپسند و ستم، باز مىدارد. به شما اندرز مىدهد. باشد كه پند گيريد»[1].[2]
4/ 3 اميدبخشترين آيه از كتاب خدا
228.
تفسير العيّاشى- به نقل از ابو حمزه ثُمالى، از امام باقر عليه السلام يا امام صادق
عليه السلام-: على عليه السلام رو به مردم كرد و فرمود: «به نظر شما، اميدبخشترين
آيه كتاب خدا، كدام است؟».
يكى
گفت: [آيه] «مسلّماً خدا، اين را كه به او شرك ورزيده شود، نمىبخشايد و غير
از آن را براى هر كه بخواهد، مىبخشايد»[3].
فرمود: «نيكوست؛ امّا اين [آيه] نيست».
ديگرى
گفت: [اين آيه است:] «اى بندگان من كه به خويشتن ستم كردهايد! از
رحمت خدا نوميد مشويد»[4]. على عليه
السلام فرمود: «نيكوست؛ امّا اين [آيه] نيست».
ديگرى
گفت: [اين آيه است:] «آنان كه چون كار زشتى كنند، يا بر خود، ستم
روا دارند،