باطل اند:

«كَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ كانُوا أَشَدَّ مِنْكُمْ قُوَّةً وَ أَكْثَرَ أَمْوالًا وَ أَوْلاداً فَاسْتَمْتَعُوا بِخَلاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُمْ بِخَلاقِكُمْ كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ بِخَلاقِهِمْ وَ خُضْتُمْ كَالَّذِي خاضُوا أُولئِكَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ‌.[1]

حال شما منافقان همانند كسانى است كه پيش‌تر از شما بودند: آنان از شما توانمندتر و ثروتمندتر و پراولادتر بودند. آنان با داشته‌هاى خود بهره‌مند شدند، شما نيز از داشته‌هايتان بهره‌مند شده‌ايد. همچنان كه كسانى كه پيش از شما بودند از داشته‌هايشان بهره‌مند بودند. شما در باطل فرو رفتيد، همان گونه كه آنان در باطل فرو رفتند. آنان اعمالشان در دنيا و آخرت به هدر رفت، و آنان همان زيان‌كاران‌اند».

بر اين اساس، مى‌توان از اين روايت استفاده كرد كه پديده تحريف در كتاب آسمانى در ميان امّت اسلام نيز به سان امّت‌هاى پيشين راه خواهد يافت؛ يعنى در ميان اين امت نيز كسانى يافت خواهند شد كه براى به كرسى نشاندن خواست‌ها و اميال شيطانى خود، به تحريف سخن خداوند در قرآن روى مى‌آورند. اگر آنان مى‌توانستند، قرآن را تحريف لفظى نيز مى‌كردند؛ اما از آن جا كه خداوند از آن مانع شده است، تنها كارى كه از آنان در باره قرآن بر آمد، تحريف معنوى قرآن بوده است و با فرض پذيرش دلالت روايت مورد ادعا بر تحقق همه رخدادهاى امم پيشين در باره امّت اسلامى، به استناد ادله پيراستگى قرآن از تحريف، باز هم راهيافت تحريف لفظى به قرآن، از اين قاعده مستثنا خواهد بود.

دوم. ضرورت تصريح به نام اهل بيت عليهم السلام در قرآن‌

دومين دليلى كه به عنوان دليل عقلى از لابه لاى استدلال‌هاى برخى اخباريان‌

[1]. توبه: آيه 69.