جايگاه مهر ورزى‌

مهر ورزى به هم‌نوعان به اندازه‌اى نزد خدا اهميت دارد كه خداوند پيش از الزام آن بر بندگان، مهربانى با بندگان را به ذات مقدس خويش تكليف كرده است. در سوره انعام مى‌فرمايد:

قُلْ لِمَنْ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ قُلْ لِلَّهِ كَتَبَ عَلى‌ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلى‌ يَوْمِ الْقِيامَةِ لا رَيْبَ فِيهِ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ.[1]

بپرس: آن چه در آسمان‌ها و زمين است از آن كيست؟ بگو: از آن خداوند است كه رحمت را بر خود واجب داشته است. يقيناً روز قيامت كه در آن هيچ شكى نيست، شما را گرد مى‌آورد. كسانى كه بر خودشان زيان زده‌اند، ايمان نمى‌آورند.

همچنين در آيه ديگرى مى‌فرمايد:

وَ إِذا جاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآياتِنا فَقُلْ سَلامٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلى‌ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءاً بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ.[2]

و هر گاه كسانى كه به آيات ما ايمان آورده‌اند، نزد تو آيند، بگو: سلام بر شما. پروردگار شما رحمت را بر خود مقرر داشته است كه هر كس از شما به نادانى، كار ناشايستى انجام دهد و بعد از آن توبه كند و نيكوكار گردد، بى‌گمان [بداند كه‌] او بسيار خطاپوشِ خطابخش است.

[1]. انعام: 12.

[2]. همان: 54.