نام کتاب : فرهنگ نامه مرثيه سرايى و عزادارى سيد الشهداء نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 1 صفحه : 57
بودم، منبرىهاى ديگر مىآمدند و هنر خودشان را براى گرياندن مردم
اعمال مىكردند. هر كس مىآمد روى دست ديگرى مىزد و بعد از منبر خود مىنشست تا
هنر روضهخوان بعد از خود را ببيند، تا ظهر طول كشيد ديدم هر كس هر هنرى داشت بكار
برد، اشك مردم را گرفت. فكر كردم من چه كنم؟ همانجا اين قضيّه را جعل كردم، رفتم
قصّه را گفتم و از همه بالاتر زدم. عصر همان روز رفتم در مجلس ديگرى كه در چارسوق
بود، ديدم آنكه قبل از من منبر رفته همين داستان را مىگويد. كم كم در كتابها
نوشتند و چاپ هم كردند![1]
اكنون
بايد ديد كه ريشه اين دروغپردازىها چيست؟ و چرا عدهاى براى گرياندن مردم در
مصيبت امام حسين عليه السلام به راحتى بر خدا و رسول و امامان دروغ مىبندند و
بدين سان تاريخ افتخارآميز عاشورا را تحريف مىكنند.
ريشه
دروغ در مرثيهسرايى از نگاه محدث نورى
از
نگاه محدث نورى دو عامل عمده، موجب دروغپردازى در مرثيهسرايى شده:
1.
تجويز دروغ در تعزيه!
خلاصه
مطلبى كه براى جايز شمردن دروغ در عزادارى براى امام حسين عليه السلام مرحوم نورى
از برخى دروغپردازان نقل كرده اين است: