محدث نورى پس از اشاره به اين داستان دروغ، در تبيين مجعول بودن آن مى‌گويد: «اين قصه البته در كوفه بود و اگر در مدينه بود بايد اول خلافت آن حضرت باشد؛ زيرا كه قبل از آن مسجد و منبرى براى آن حضرت نبود. عمر شريف حضرت ابى عبد اللَّه عليه السلام در آن زمان زياده از سى سال بود، اظهار تشنگى كردن در آن مجلس عام و تكلم كردن در اثناء خطبه مكروه است يا حرام، با مقام امامت بلكه با اول درجه عدالت بلكه با رسوم متعارفه انسانيت مناسبتى ندارد».[1]

محدث نورى در ادامه براى توضيح بيشتر دروغ بودن اين داستان مى‌افزايد كه: از آنجا كه دروغگو حافظه ندارد، جاعل اين داستان از يك سو حضرت اباالفضل را كودكى خردسال معرفى مى‌كند و از سويى مى‌گويد: در جنگ صفين كه دو سه سال پس از اين واقعه بوده، وى هشتاد نفر را به هوا پرتاب مى‌كرد به گونه‌اى كه وقتى نفر هشتادم را به هوا پرتاب كرد هنوز اولى برنگشته بود و هر كدام بر مى‌گشت با شمشير او را دو حصه مى‌نمود[2]!

3. پيمان گرفتن زينب عليها السلام از حبيب بن مظاهر

نمونه‌اى ديگر از گزارش‌هاى دروغ اين كه مى‌گويند:

جناب زينب عليها السلام در شب عاشورا به جهت همّ و غم و خوف از اعداء در ميان خيمه‌ها سير مى‌كرد براى استخبار حال اقربا و انصار،

[1]. همان.

[2]. ر. ك: لؤلؤ و مرجان: ص 299- 300.