بنا بر اين هر چه فلسفه شهادت او باشد، فلسفه عزادارى براى او نيز هست.

فلسفه شهادت امام حسين عليه السلام:

اصلى‌ترين فلسفه قيام و شهادت سيد الشهدا عليه السلام مبارزه با جهل و از اين طريق زمينه‌سازى براى حاكميت ارزش‌هاى انسانى و اسلامى به رهبرى اهل بيت عليهم السلام است.

بر پايه آن چه بسيارى از منابع معتبر از امام صادق عليه السلام گزارش كرده‌اند، ايشان در اين باره مى‌فرمايد:

... وبَذَلَ مُهجَتَهُ فيكَ لِيَستَنقِذَ عِبادَكَ مِنَ الجَهالَةِ وحَيرَةِ الضَّلالَةِ.[1]

و خونش را به خاطر تو بذل كرد تا بندگانت را از جهالت و سرگردانى گمراهى بيرون آورد.

همه آن چه در تبيين فلسفه قيام و شهادت امام حسين عليه السلام ذكر شده‌[2]، در فلسفه جهل‌زدايى خلاصه مى‌شود.

جهل زدايى نه تنها فلسفه قيام سيد الشهدا بلكه فلسفه بعثت خاتم الانبيا و نزول قرآن است:

«كِتبٌ أَنزَلْنهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمتِ إِلَى النُّورِ.[3]

[اين قرآن‌] كتابى است كه آن را به سوى تو فرو فرستاديم، تا مردم‌

[1]. تهذيب الأحكام: ج 6 ص 113 ح 201، المزار الكبير: ص 514 ح 10، الأقبال: ج 3 ص 102، مصباح المتهجد: ص 788، المصباح، كفعمى: ص 649.

[2]. ر. ك: دانش‌نامه امام حسين عليه السلام: فلسفه قيام امام حسين عليه السلام.

[3]. إبراهيم: آيه 1.