سخنى درباره احكام و آداب قرائت‌

مستحبات قرائت، چند چيز است:

اوّل: پيش از شروع به قرائت ركعت اوّل، استعاذه گفتن؛ يعنى بگويد: «أعوذ باللَّه من الشيطان الرجيم؛ پناه مى‌برم به خداوند از شيطان رانده شده» يا بگويد: «أعوذ باللَّه السميع العليم من الشيطان الرجيم؛ پناه مى‌برم به خداوند شنواى دانا از شيطانِ رانده شده». شايسته است كه استعاذه گفتن، آهسته باشد.

دوم: در نمازهايى كه آهسته خوانده مى‌شوند بلند بسم اللَّه گفتن. همين گونه اگر در ركعت‌هاى دوم و سوم به جاى تسبيحات، حمد خوانده شود.

سوم: شمرده خواندن، به گونه‌اى كه شنونده بتواند حروف را به روشنى از هم تفكيك كند.

چهارم: خوش‌لهجه خواندن، بى آن كه به صورت غنا خوانده شود.

پنجم: رعايت وقف در فاصله آيه‌ها.

ششم: توجّه به معانى عبارات و پند گرفتن از آنها.

هفتم: به مناسبت هر آيه نعمت و نقمت، از خداوند درخواست كردن.

هشتم: فاصله انداختن مختصر ميان حمد و سوره، و همين طور رعايت فاصله ميان سوره و قنوت يا تكبير ركوع.

نهم: گفتن «كذلك اللَّه ربّى؛ آرى، خداوند، پروردگار من چنين است» (يك، دو