اى على! براى مؤمن، سه شادى در اين دنيا وجود دارد: ديدار برادران، روزه گشودن و شب زنده‌دارى در پايان شب.

د. سياحت و تفريح‌

استراحت، آرامش و فعّاليت‌هاى مربوط به فراغت، همگى آثار كوتاه‌مدّت مثبتى بر شادمانى دارند. مردم در ايام تعطيل، خُلق مثبت بيشتر و تحريك‌پذيرى كمترى را گزارش مى‌كنند.[1]

برنامه‌هاى تفريحى، از شدّت تنش‌ها مى‌كاهد، تحمّل فشار را بيشتر مى‌كند و بر خُلق و خوى موافق مى‌افزايد.[2]

قرآن كريم، در توصيف لحظات فرح‌بخشى كه از طريق سير و سفر، استراحت، فراغت و تفريح حاصل مى‌شود، مى‌فرمايد:

هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ حَتَّى إِذا كُنْتُمْ فِي الْفُلْكِ وَ جَرَيْنَ بِهِمْ بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَ فَرِحُوا بِها جاءَتْها رِيحٌ عاصِفٌ وَ جاءَهُمُ الْمَوْجُ مِنْ كُلِّ مَكانٍ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنْجَيْتَنا مِنْ هذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ.[3]

اوست كه شما را در خشكى و در دريا، حركت مى‌دهد. تا آن گاه كه در كشتى‌ها هستند و باد موافق، به حركتشان مى‌آورد، شادمان‌اند. چون توفان، فرا رسد و موج، از هر سو بر آنها فرو ريزد، چنان مى‌پندارند كه در محاصره موج قرار گرفته‌اند. خدا را از روى اخلاص عقيده مى‌خوانند كه: «اگر ما را از اين خطر بِرَهانى، از سپاس‌گزاران خواهيم بود».

[1]. روان‌شناسى مثبت، ص 80.

[2]. غلبه بر خشم، ص 263.

[3]. سوره يونس، آيه 22.