از بى‌علاقگىِ او نسبت به برقرارى رابطه و دوستى با كسى كه به او سلام كرده، حكايت مى‌كند. اين پيام‌هاى ارسالى از سوى سلام كننده، از طرف شنونده سلام، بى‌پاسخ نخواهد ماند و او كه حرمت و كرامت نفسش برايش مهم است، سلام نيكو را با محبّت، و سلام ضعيف را با بى‌علاقگى پاسخ خواهد گفت. به همين دليل است كه پيامبر رحمت (ص) كه برادرى و مودّت را اساس ارتباطات اجتماعى بين مؤمنان قرار داده، در كلامى نورانى به تأثير محبّتىِ سلام گفتن تصريح مى‌كند و مى‌فرمايد:

أَوَ لا أَدُلُّكُم عَلي شَي‌ءٍ إِذا فَعَلتُم تَحابَبتُم؟ أَفشوا السَّلامَ بَينَكُم.[1]

آيا شما را به چيزى راه‌نمايى نكنم كه اگر انجامش دهيد، محبوب يكديگر خواهيد شد؟ سلام گفتن را در ميان خود آشكار سازيد.

تأثير سلام و نوع بيان آن را مى‌توان بى‌هيچ هزينه‌اى، در تعاملات خود با اطرافيان، در بوته آزمايش قرار داد و اثرات آن را آن‌گونه كه در توصيه‌هاى پيشوايان معصوم (عليهم السلام) بيان شده، عيناً مشاهده و تجربه كرد.

3. دست دادن (مصافحه)

يكى ديگر از رفتارهاى به ظاهر كوچك، امّا اثرگذار، دست دادن به يكديگر يا مصافحه است. البته همان گونه كه در سلام گفتن، چگونگى اداى آن اهميت زيادى داشت، در مصافحه نيز علاوه بر انجام دادن آن- كه بين مؤمنان به صورت يك امر متعارف شمرده مى‌شود،- كيفيت و حالت دست‌

[1]. تنبيه الخواطر: ج 1 ص 127 ..