7 منجى موعود در اديان غير ابراهيمى‌[1]

بشر در هيچ برهه‌اى از تاريخ از وضع خويش راضى نبوده و همواره در تلاش براى آينده‌اى بهتر بوده است. شايد وجود اين روحيه در بشر تا حدى ناشى از آموزه‌هاى اديان باشد؛ چرا كه تقريباً تمام اديان نويد آينده‌اى بهتر را در سايه هدايت رهبرى عادل مى‌دهند؛ رهبرى كه بشر را چه در زندگى مادى و دنيوى، و چه در زندگى معنوى و اخروى به عالى‌ترين درجه ممكن مى‌رساند. بر اين اساس هر كدام از اديان به تناسب آموزه‌هايشان ويژگى‌هاى كسى را كه قرار است رهبر بشر در مسير اين سعادت نهايى باشد، تعريف مى‌كنند. در اين نوشتار خصوصيات منجى را در چهار مجموعه بزرگ دينى، يعنى آيين‌هاى زرتشت، هندو، بودا و اديان چينى بررسى مى‌كنيم. البته در هر بخش پيش از ذكر خصوصيات منجى در هر دين، به معرّفى اجمالى آن دين خواهيم پرداخت.

[1]. اين نوشتار، تلخيص و اقتباسى است از مقالات مندرج در كتاب گونه‌شناسى انديشه منجى موعود در اديان كه توسط پژوهشگر ارجمند آقاى قاسم جوادى( صفرى) انجام، و توسط آقاى على موحديان عطار، بازبينى و تكميل شده است. در توضيح و تكميل مقالات از منابع ديگرى نيز استفاده شده كه در پايان اين نوشتار ياد شده‌اند. مشخصات كتاب‌شناختى مجموعه مقالات پيش‌گفته به قرار زير است: گونه‌شناسى انديشه منجى موعود در اديان.