اين تمايل فطرى، چه‌بسا بر اثر بعضى از عوامل، از شكوفايى و رشدش جلوگيرى شود و يا مورد غفلت قرار گيرد؛ ازاين‌رو، محرّك‌هايى جهت توجّه بيشتر به آن تمايل فطرى و بهره‌مند شدن از آن، لازم است. از جمله محرّك‌هايى كه در احاديث در اين زمينه، تأكيد شده و اين كارها وظيفه هردو سوى ازدواج (زن و مرد) دانسته شده است، آراستگى، زينت كردن و پاكيزگى مرد و زن است كه باعث جذب به يكديگر و توجّه به زيبايى‌هاى همديگر مى‌شود. رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله فرمود:

يجب على الرّجل لامرأته ما يجب له عليها، أن يتزيّن لها كما تتزيّن فى غير مأثم.[1]

آنچه كه بر زن واجب است نسبت به شوهرش انجام دهد، بر شوهر هم نسبت به همسرش واجب است كه خود را براى او از غير حرام، تزيين كند.

پيامبر صلّى اللّه عليه و اله در اين حديث، از لفظ «يجب» استفاده كرده است، يعنى بر مرد، «واجب» است كه خود را براى همسر خود تزيين كند. اين وجوب اگر وجوب شرعى نباشد- كه تخلّف از آن، حرام محسوب شود-، سفارش مؤكّد است كه رعايت آن، لازم و ضرورى است و تخلّف از آن، عوارض روانى، عاطفى و رفتارى فراوانى را به دنبال خواهد داشت.

نكته ديگر اين‌كه تعبير پيامبر صلّى اللّه عليه و اله به اين‌كه وظيفه مرد در تزيين خويش براى همسرش، مانند وظيفه زن در زينت دادن خود براى شوهرش است، نشان‌دهنده اين امر است كه زن و مرد، داراى وظايف يكسانى در برابر هم هستند و برعكس، تصوّر عموم كه زن بايد در برابر شوهرش با ظاهرى زيبا و آراسته باشد، امّا مهم نيست كه شوهرش با چه ظاهرى باشد، توهّمى باطل است. بايد توجّه داشت مردانى كه براى بيرون رفتن از خانه، مدّت‌ها وقت صرف مى‌كنند و خود را آراسته و خوشبو مى‌كنند، امّا در خانه، ظاهرى نامرتّب دارند، وظيفه خود را در برابر همسرشان، به خوبى انجام نداده‌اند. اين مسئله، در روابط زن و مرد، از اهميّت ويژه‌اى برخوردار است و در روايات فراوانى به آن، سفارش شده است؛ امّا متأسفانه تاكنون، به اهميّت تزيين كردن مرد در برابر زن و اين‌كه اين مسئله، يك وظيفه شرعى در برابر همسر

[1]. تذكرة الموضوعات، ص 126.