همچنين پيامبر صلّى اللّه عليه و اله مى‌فرمايد:

من أعطى أربع خصال فى الدّنيا فقد أعطى خير الدّنيا و الآخرة و فاز بحظّه منهما ... و زوجة صالحة تعينه على أمر الدّنيا و الآخرة.[1]

هر فردى كه چهار ويژگى دارد، به او خير دنيا و آخرت داده مى‌شود و بهره دنيا و آخرت را به دست مى‌آورد: ... و [يكى از آنها] زن صالحى است كه او را در امور دنيا و آخرت يارى كند.

در حديث ديگرى نقل شده كه مردى، نزد رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله رفت و عرض كرد: زنى دارم كه هروقت به خانه مى‌روم، به استقبالم مى‌آيد و هنگامى كه از خانه خارج مى‌شوم، مرا بدرقه مى‌كند؛ اگر مرا غمگين ديد، به من مى‌گويد: «چه چيزى تو را غمگين مى‌كند؟ اگر نگران روزى خود هستى، پس بدان كه كس ديگرى عهده‌دار آن است و اگر نگران آخرتت هستى، پس خداوند، نگرانى‌ات را افزون كند». پيامبر صلّى اللّه عليه و اله فرمود:

إنّ للّه عمّالا و هذه من عمّاله لها نصف أجر الشّهيد.[2]

همانا خداوند، كارگزارانى دارد و اين زن از كارگزاران اوست و براى او نصف پاداش يك شهيد است.

اين داستان، نشان مى‌دهد كه زن، با يك جمله و با رفتارهايى ساده، آخرت را براى خود و همسرش تضمين مى‌كند. درواقع، اين، يك جريان تربيتى است كه روش برخورد درست با نگرانى‌هاى شوهر يا تنگ‌دستى او را نشان مى‌دهد؛ روشى كه نگرانى شوهر را برطرف مى‌كند و او را به زندگى و تلاش بيشتر، اميدوار مى‌سازد.

به همين دليل است كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله مى‌فرمايد:

ما استفاد المؤمن بعد تقوى اللّه خيرا من زوجة صالحة.[3]

براى مؤمن، پس از تقواى الهى، خيرى بالاتر از زن صالح نيست.

[1]. الأمالى، طوسى، ص 577؛ بحار الأنوار، ج 69، ص 404، ح 106.

[2]. كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 3، ص 389؛ وسائل الشيعة، ج 20، ص 32.

[3]. سنن إبن ماجة، ج 1، ص 596؛ كنز العمّال، ج 16، ص 272؛ ميزان الحكمة، ج 5، ص 2268، ح 7893.