امام صادق عليه السّلام با دست گذاشتن بر نقش ازدواج در محدود شدن و پايبند شدن انسان و تأثير آن در سرنوشت اعيانى افراد، خواستار دقّت در انتخاب همسر شايسته شده است:

إنّما المرأة قلّادة فانظر ما تتقلّد و ليس لامرأة خطر، لا لصالحتهنّ و لا لطالحتهنّ: و أمّا صالحتهنّ فليس خطرها الذّهب و الفضّة هى خير من الذّهب و الفضّة و أمّا طالحتهنّ فليس خطرها التّراب، التّراب خير منها.[1]

همانا زن، طوق است؛ پس بنگر كه چه طوقى به گردن مى‌افكنى. براى زن، ارزش و بهايى نمى‌توان تعيين كرد؛ نه براى خوب آنها و نه براى بدشان. زن خوب، ارزشش طلا و نقره نيست؛ بلكه از طلا و نقره هم بهتر و باارزش‌تر است و زن بد، ارزشش خاك نيست؛ بلكه خاك هم از او باارزش‌تر است.

پيامبر صلّى اللّه عليه و اله با رويكرد تربيت نسل، به مسئله پرداخته و باتوجّه به نقش مادر در تكامل معنوى فرزند، خواستار دقّت بيشتر، در انتخاب همسر شايسته شده است:

تزوّجوا فى الحجز الصّالح، فإنّ العرق دسّاس.[2]

با خانواده خوب و شايسته وصلت كنيد؛ زيرا خون تأثيرگذار است.

امام صادق عليه السّلام با اشاره به تأثيرپذيرى زن از مرد و نقش آن در سرنوشت ايمان زن، خواستار دقّت در انتخاب همسر شده، مى‌فرمايد:

تزوّجوا فى الشّكاك و لا تزوّجوهم، لأنّ المرأة تأخذ من أدب زوجها و يقهرها على دينه.[3]

از خانواده‌اى كه [در حقانيت شما] ترديد دارند، زن بگيريد؛ ولى به آنها زن ندهيد؛ زيرا زن، تربيت و خلق و خوى شوهر را به خود مى‌گيرد و مرد، او را تحت تأثير دين خود قرار مى‌دهد.

[1]. الكافى، ج 5، ص 332؛ ميزان الحكمة، ج 5، ص 2258، ح 7847.

[2]. مكارم الأخلاق، ص 197؛ ميزان الحكمة، ج 5، ص 2258، ح 7848.

[3]. الكافى، ج 5، ص 348؛ كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 3، ص 408؛ وسائل الشيعة، ج 20، ص 555.