و نيز فرمود:

لا خير فى لذّة توجب ندما و شهوة تعقب ألما.[1]

در لذّتى كه پشيمانى به بار مى‌آورد و شهوتى كه پيامدش درد و ناراحتى است، هيچ خير و خوبى‌اى نيست.

در احاديث ديگرى از جمله پيامدهاى شهوت‌رانى: سختى، درد، بدبويى، عذاب، رسوايى و آبروريزى در آخرت، بيان شده است. رسول اكرم مى‌فرمايد:

ألا و إنّ النّار سهل بشهوة.[2]

شهوت‌رانى، زمينه ورود به آتش جهنم را تسهيل مى‌كند.

نيز در مورد كيفيّت محشور شدن گروه‌هايى از مردم فرمود:

و الّذين أشدّ نتنا من الجيف فالّذين يتمتّعون بالشّهوات و اللّذّات.[3]

كسانى كه غرق در شهوات و لذّات حرام‌اند، در روز قيامت، با بوى بدى، بدتر از بوى مردار، محشور مى‌شوند.

امام على عليه السّلام مى‌فرمايد:

لا توازى لذّة المعصية فضوح الآخرة و أليم العقوبات.[4]

هرگز لذّت معصيت و شهوت حرام، با رسوايى و عقاب‌هاى دردناك آخرت، مساوى نيست.

در حديثى، پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و اله در مورد آسيب‌ها و پيامدهاى يكى از نابه‌هنجارى‌ها مى‌فرمايد:

فى الزّنا ستّ خصال، ثلاث منها فى الدّنيا، و ثلاث منها فى الآخرة فأمّا الّتى فى الدّنيا فيذهب بالبهاء و يعجّل الفناء و يقطع الرّزق و أمّا الّتى فى الآخرة: فسوء الحساب و سخط الرّحمان و الخلود فى النّار.[5]

[1]. غرر الحكم و درر الكلم، ج 6، ص 432، ح 10901؛ عيون الحكم و المواعظ، ص 534.

[2]. كنز العمّال، ج 15، ص 883، ح 43502؛ الدّر المنثور، ج 1، ص 67.

[3]. بحار الأنوار، ج 7، ص 89؛ جامع أحاديث الشيعة، ج 18، ص 129؛ نور الثقلين، ج 5، ص 493.

[4]. غرر الحكم و درر الكلم، ج 6، ص 423، ح 10866؛ عيون الحكم و المواعظ، ص 535.

[5]. كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 367؛ وسائل الشيعة، ج 20، ص 311.