در زندگى دنيوى و اخروى آنها به جاى مى‌گذارد و در بسيارى موارد، راه بازگشت را هم به روى انسان مى‌بندد. در احاديث، به مجموعه‌اى از پيامدهاى دردناك ناشى از نابه‌هنجارى جنسى، اشاره شده است.

در بعضى از احاديث، هلاكت و بدبختى به صورت كلى، پيامد هواهاى نفسانى ذكر شده، آن‌جا كه رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله مى‌فرمايد:

إنّما هلاك النّاس باتّباع الهوى ....[1]

همانا هلاكت و بدبختى مردم، به پيروى از هواهاى نفسانى است.

امام على عليه السّلام مى‌فرمايد:

غلبة الشّهوة تبطل العصمة و تورد الهلك.[2]

حاكميت شهوت بر زندگى آدمى، مصونيت را از بين مى‌برد و هلاكت و بدبختى را موجب مى‌شود.

على بن اسباط، از امامان معصوم عليهم السّلام نقل مى‌كند كه فرموده‌اند:

فيما وعظ اللّه- عزّ و جلّ- به عيسى عليه السّلام: يا عيسى ... و كفّ بصرك عمّا لا خير فيه فكم من ناظر نظرة قد زرعت فى قلبه شهوة و وردت به موارد حياض الهلكة.[3]

خداوند در ضمن موعظه حضرت عيسى عليه السّلام فرمود: اى عيسى! ... جلوى چشمت را در مقابل چيزهايى كه خيرى در آن نيست، بگير. چه‌بسا بيننده‌اى كه با يك‌بار نگاه آلوده، شهوتى در دل او بكارد و او را به هلاكت بيندازد.

در برخى ديگر از احاديث، بيمارى‌ها و ناراحتى‌هاى جسمى و روانى، به عنوان پيامد تمايلات شهوى، مطرح گرديده‌اند. امام على عليه السّلام مى‌فرمايد:

من لم يداو شهوته بالتّرك لم يزل عليلا.[4]

كسى كه تمايلات نابه‌هنجار و شهوت‌رانى خود را با ترك آن درمان نكند، هميشه بيمار و دردمند خواهد بود.

[1]. تنبيه الخواطر، ج 1، ص 183؛ جامع السعادات، ج 2، ص 284.

[2]. غرر الحكم و درر الكلم، ج 4، ص 383، ح 6412؛ عيون الحكم و المواعظ، ص 349.

[3]. الكافى، ج 8، ص 134؛ الجواهر السنيّة، ص 100.

[4]. غرر الحكم و درر الكلم، ج 5، ص 417، ح 8999؛ عيون الحكم و المواعظ، ص 427.