تقوا، فرد را از آنچه در ابتدا، عقل از آن غفلت مى‌كرده، حفظ مى‌كند و كورى و نادانى او، به كشف حقيقت تبديل مى‌شود. افرادى كه در برابر خواهش‌هاى نفسانى مقاومت مى‌كنند و ارزيابى از آنها دارند، سركشى اميال را با تفكّر در عبرت‌ها و آنچه از گذشتگان به آنها رسيده، از ميان برمى‌دارند.

5. توجّه به همسر و استمداد از خدا

از امورى كه لازم است فرد براى پيشگيرى از تأثير محرّكات جنسى و كشش به سوى رفتارهاى نابه‌هنجار، انجام دهد، اين است كه اگر داراى همسر است، به او بنگرد و زيبايى‌هايش را مشاهده كند و توجّه كند كه آنچه مثلا ديگر زنان دارند، همسر او نيز دارد. از اين راه، فشار محرّك، بر فرد كاهش مى‌يابد و انگيزه روانى براى كاهش به سوى رفتار نابه‌هنجار جنسى، ضعيف مى‌گردد و فرد مى‌تواند خود را از آلوده شدن به انحرافات، مصون نگه دارد. اگر كسى همسر ندارد، روى آوردن به دعا و نماز و كمك از خداوند براى فراهم‌سازى زمينه ازدواج، موقعيت روانى- عاطفى نسبت به خداوند برايش پديد مى‌آورد. از اين طريق، تأثير فشار محرّك در او ضعيف مى‌گردد، فرد مى‌تواند خود را در مقابل محرّكات جنسى مقاوم نمايد و در خود، مصونيت ايجاد كند. امام على عليه السّلام در اين خصوص مى‌فرمايد:

إذا رأى أحدكم امرأة تعجبه فليأت أهله، فإنّ عند أهله مثل ما رأى، فلا يجعلنّ للشّيطان على قلبه سبيلا ليصرف بصره عنها. فإذا لم يكن له زوجة فليصلّ ركعتين و يحمد اللّه كثيرا و ليصلّ على النّبىّ صلّى اللّه عليه و اله ثمّ يسأل اللّه من فضله فإنّه ينتج له من رأفته ما يغنيه.[1]

هنگامى كه يكى از شما مردان، زنى را ديد كه جذب نگاه به او شد، متوجّه همسر خود شود و بداند آنچه را كه ديده، زنش نيز داراست. پس شيطان را به دل خود راه ندهد و چشم به آن زن ندوزد؛ امّا اگر مرد، همسر ندارد، برود دو ركعت نماز بخواند و حمد خداى را بسيار به جاى آورد و بر پيامبر صلّى اللّه عليه و اله صلوات بفرستد و از خداوند بخواهد كه به فضل و رحمت خويش، او را بى‌نياز گرداند. همانا خداوند

[1]. تحف العقول، ص 125؛ وسائل الشيعة، ج 20، ص 106.