تو، به اين علّت مبتلا به اين بيمارى و درد شده‌اى كه در جايى كه نبايد كشف عورت مى‌كردى، عورت خود را نشان دادى؛ ليكن به دعايى كه امير المؤمنين عليه السّلام به ابا واثله آموزش داد، پناه ببرد و هرگز ديگر نمايشگرى عورت تكرار نشود.

از مصاديق نمايشگرى، نمايش بدن زن، به نامحرمان است؛ زيرا رسول اكرم فرمود: «تمام بدن زن، عورت محسوب مى‌شود»[1] و بايد آن را پوشاند؛ چون براى مردان، تحريك‌كننده است. امير مؤمنان عليه السّلام در مورد گروهى از زنان كه بدن آرايش‌كرده خود را به مردان نشان مى‌دهند، مى‌فرمايد:

يظهر فى آخر الزّمان و اقتراب السّاعة و هو شرّ الأزمنة، نسوة كاشفات عاريات متبرّجات من الدّين، داخلات فى الفتن، مائلات إلى الشّهوات، مسرعات إلى اللّذّات، مستحلّات للمحرّمات، فى جهنّم خالدات.[2]

در آخر الزمان و نزديك آغاز برپايى قيامت- كه بدترين عصرهاست- زنانى آرايش‌كرده و نمايشگر، بى‌دين، غوطه‌ور در فتنه‌ها، متمايل به شهوات و هواهاى نفسانى، لذّت‌پرست و حلال‌كننده حرام‌ها، همگى در جهنّم جاويدان خواهند بود.

بنابراين، از ديدگاه اسلامى، نمايش عورت جز به همسر شرعى و قانونى، حرام است و قانون مجازات اسلامى، در رابطه با منع و جزاى آن چنين بيان مى‌دارد:

هركس در اماكن عمومى يا معابر، متعرّض و يا مزاحم اطفال و يا زنان شود و يا با الفاظ و حركات مخالف شئون و حيثيت، به آنان توهين نمايد، به حبس از دو تا شش ماه و تا 74 ضربه شلاق، محكوم خواهد شد.[3]

همچنين در ماده ديگرى، بيان مى‌دارد:

هركس علنا در انظار عمومى و معابر، تظاهر به عمل حرامى نمايد، علاوه بر كيفر حبس، به حبس از ده روز تا دو ماه يا تا 74 ضربه شلاق محكوم مى‌شود و در

[1]. سنن الترمذى، ج 2، ص 319؛ كنز العمّال، ج 16، ص 389.

[2]. كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 3، ص 390؛ وسائل الشيعة، ج 20، ص 35؛ مكارم الأخلاق، ص 201.

[3]. قانون مجازات اسلامى، ماده 619.