جنسى مى‌شود. در بسيارى از موارد، اين عمل مى‌تواند بى‌ضرر باشد. براى مثال، شورت زنان براى بسيارى از مردان، برانگيزاننده است. وقتى يك مرد، در مدت آميزش جنسى، با زنى كه متقابلا راضى است، از شورت زنانه حرف مى‌زند و درباره آن خيال‌پردازى مى‌كند، اين عمل مى‌تواند به افزايش برانگيختگى جنسى منجر شود؛ ولى معمولا شريك جنسى چنين فردى، احساس مى‌كند كه او بدين شكل، ناديده گرفته شده است. اگر لباس زير يك زن، جاى او را بگيرد و شريك جنسى‌اش تا وقتى كه وى آن را نپوشيده باشد، نتواند تحريك شود، اين موضوع، ديگر وسيله‌هايى براى برانگيختن نيست؛ بلكه هدف برانگيختگى است. رايج‌ترين يادگارها عبارت‌اند از: لباس زير، كفش و چكمه زنانه؛ بافت‌هايى نظير: لاستيك، خز، ابريشم و مخمل؛ اجزاى بدن زن مانند: پاها، گوش‌ها، چشم‌ها. يادگارهاى نادرتر، عبارت‌اند از: مدفوع انسان (كوپروفيليا)،[1] ادرار انسان (يوروفيليا)،[2] كثيفى (ميسوفيليا)،[3] حيوانات (زوفيليا)،[4] و حتى اجساد (نكروفيليا)[5] (روزنهان و سليگمن، 1379).

برخى از افراد مبتلا به اختلال يادگارپرستى، به منظور جمع‌آورى اشياى مطلوب و دلخواه، دست به سرقت مى‌زنند. فرد، اين اشيا را لمس مى‌كند، استشمام مى‌نمايد، مى‌پوشد، و وقتى استمنا مى‌كند، به شيوه ديگرى، مورد استفاده قرار مى‌دهد. گاهى نيز ممكن است كه فرد، از شريك جنسى خود بخواهد تا هنگام رابطه جنسى شى‌ء موردنظر را بپوشد (كامر، 2001).

رفتارگرايان، معتقدند كه يادگارپرستى، از طريق شرطى‌سازى كلاسيك، ظاهر مى‌شود. در يك مطالعه رفتارى به آزمودنى‌هاى مرد، مجموعه‌اى از اسلايدهاى زنان‌

[1].CoProPhilia

[2].UroPhilia

[3].MysoPhilia

[4].ZooPhilia

[5].PhiliaNecro