روان‌شناسان، نظربازى يا تماشاگرى جنسى را از زيرمجموعه‌هاى «پارافيلياها» و نابه‌هنجارى‌هاى جنسى دانسته‌اند. در اختلال تماشاگرى جنسى (نظربازى)، پرداختن به عمل جنسى با شخص مورد مشاهده، وجود ندارد و اين عمل، مقدّمه‌اى براى انجام دادن يك فعاليت جنسى طبيعى نيست. به عبارت ديگر، در اين اختلال، كار تماشاگرى، جانشين فعّاليت جنسى طبيعى و به‌هنجار مى‌شود.[1]

شخصى كه مبتلا به تماشاگرى جنسى است، اميال عودكننده و شديدى براى جستجو يا ديد زدن مخفيانه افراد بى‌اطلاعى كه برهنه هستند يا در حال فعاليت جنسى‌اند، دارد. چنين فردى، ممكن است كه در هنگام عمل ديد زدن يا بعدها كه به آن صحنه‌ها فكر مى‌كند، استمنا كند؛ امّا در كل، به دنبال برقرارى رابطه جنسى با فردى كه تماشا كرده است، نيست. اين اختلال، غالبا از سن پانزده سالگى آغاز مى‌شود، و ادامه مى‌يابد) DSM -IV ، 1994 م وDSM -IV -TR و 2000 م).

طبق يك گزارش، سى تا پنجاه درصد تماشاگران جنسى، متأهّل هستند و تعارض زناشويى و ميزان طلاق در ميان آنها، بيش‌تر از جمعيت كلّى نيست؛ امّا دسته‌اى ديگر از پژوهش‌ها، بيانگر آن‌اند كه اين قبيل بيماران، از كمّيت و كيفيت رابطه جنسى خود با شريك جنسى‌شان ناخرسندند.

ه- مصافحه مرد با زن‌

رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله مى‌فرمايد:

من صافح امرأة تحرم عليه فقد باء بسخط من اللّه و من التزم امرأة حراما قرن فى سلسلة من نار مع الشّيطان، فيقذفان فى النّار.[2]

كسى كه با زن نامحرم، مصافحه كند، به غضب الهى گرفتار مى‌شود و كسى كه با زنى به‌طور حرام، ارتباط برقرار كند، با شيطان، در غل و زنجير آتشين، به جهنّم پرتاب مى‌شوند.

[1]. زندگى جنسى مردان، ص 180.

[2]. كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 14؛ بحار الأنوار، ج 76، ص 334، ح 1 و ج 104، ص 32، ح 4.