تمايلات جنسى از جمله: جنبه‌هاى فيزيولوژيكى توليد مثل، عملكردى، هيجانى و بين فردى» و به‌طور خاص يعنى: «آموزش محدود به زمينه‌هاى فيزيولوژيك سكس و توليد مثل».[1]

همچنين در تعريف آموزش جنسى، گفته شده كه عبارت است از: «ارائه هرنوع دانش و آگاهى علمى و نظرى، به شخصى كه به خاطر جنسيت خاص متناسب با سن و به اقتضاى مرحله‌هاى رشدى خود، جهت تأمين سلامت روانى، جسمى و اجتماعى و رفع نياز جنسى و تعالى خويشتن و بقاى نسل، بدان نيازمند است».[2]

در تعريف ديگر، آموزش جنسى، به مفهوم تربيت جنسى دانسته شده كه شامل:

آموزش رفتارها و مسائل توالد و تناسل، آماده‌سازى فرد براى فهميدن و كنترل تحريكات و رفتارهاى جنسى خود، آموزش اصول و مسائل فردى و گروهى مربوط به دو جنس مرد و زن است.

در تعريف نسبتا كامل‌ترى آمده است: «منظور از آموزش جنسى، ارائه اطّلاعات كلّى صحيح درباره وقايع و تغييرات جسمى و روانى بلوغ و راهنمايى نوجوانان در رفتار و كردار آنها در اين سن، نسبت به خود و ديگران و شيوه ابراز علاقه و دوستى‌هاى معقول و جلوگيرى از انحرافات است».[3]

براين اساس، آموزش جنسى، بايد هم به صورت مستقيم و هم به صورت غير مستقيم و با هدف پرورش نسل سالم و جامعه صالح انجام شود. صلاح و فساد هر جامعه، براساس صلاح و فساد افراد و روابط آنها با يكديگر و از جمله روابط جنسى، شكل مى‌گيرد. اگر همه يا بيشتر افراد جامعه، سالم باشند و روابط آنها با يكديگر، با ارزش‌ها و هنجارهاى دينى، منطبق باشد، آن جامعه، جامعه‌اى سالم است. آموزش مسائل جنسى، به صورت صحيح و كامل در هر دوره و فراگيرى ارزش‌ها و هنجارهاى دينى و عملكردهاى افراد در هر مقطع سنى، افراد را به سوى‌

[1]. روان‌شناسى عمومى، ص 405.

[2]. جوان، انگيزه و رفتار جنسى، ص 57.

[3]. مراحل رشد و تحوّل، ص 223.