بى‌شرمانه (و فحش و متلك گفتن) نشانه ستمگرى (و تجاوز به حقوق ديگران) مى‌باشد.

امير المؤمنين عليه السّلام با اشاره به اين‌كه غيرت، نه‌تنها نسبت به انجام دادن رفتارهاى نابه‌هنجار جنسى، بازدارندگى دارد، بلكه باعث مى‌شود كه خود فرد، به چنين كارهاى ضد غيرتى، دست نزند. امام مى‌فرمايد:

ما زنى غيور قطّ.[1]

آن كسى كه غيرتمند است، هرگز به زنا روى نمى‌آورد.

نيز با اشاره به اين‌كه غيرت، باعث عفّت عمومى مردم مى‌شود، مى‌فرمايد:

قدر الرّجل على قدر همّته ... و عفّته على قدر غيرته.[2]

ارزش هر فرد، به اندازه همت او ... و ميزان عفّتش به اندازه غيرت اوست.

به دليل بازدارندگى غيرت از رفتارهاى نابه‌هنجار جنسى، مطلوبيت غيرت، زن و مرد نمى‌شناسد. لذا پيامبر صلّى اللّه عليه و اله غيرت را براى زنان امّتش چيزى دانسته كه از ناحيه خداوند، مكتوب گرديده است. ايشان مى‌فرمايد:

كتب اللّه الجهاد على رجال أمّتى و الغيرة على نساء أمّتى فمن صبر منهم و احتسب، أعطاه أجر شهيد.[3]

خداوند، جهاد را براى مردان امّتم و غيرت را براى زنان امّتم مكتوب و لازم كرده است. كسى كه براى جهاد و غيرت، صبر و مقاومت دارد و سنجيده عمل مى‌كند، خداوند به او اجر شهيد را مى‌دهد.

امّا در برخى از روايات، غيرت زنان، نادرست تلقى گرديده است؛ مورد خاصّى كه واقعا غيرت نيست و آن، حسادت و ناراحتى زن از ازدواج شرعى شوهرش با زنى ديگر است. حديث، اين است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:

ليس الغيرة إلّا للرّجال، فأمّا النّساء فإنّما ذلك منهنّ حسد، و الغيرة للرّجال و لذلك‌

[1]. نهج البلاغة، حكمت 305.

[2]. همان، حكمت 47.

[3]. بحار الأنوار، ج 103، ص 251، ح 45؛ مستدرك الوسائل، ج 11، ص 25.