قرآن فرامى‌گيرند، ببيند آنها را رحم مى‌كند و عذاب را به تأخير مى‌اندازد.

باتوجّه به اهميّتى كه اين احاديث براى آموزش قرآن در دوران كودكى بيان كردند، ضرورى است كه والدين، در انجام دادن اين امر مهم، كوشش كنند تا كودكان، بر اساس فطرت خيرى، هدايت شوند و از كجروى‌ها و نابه‌هنجارى‌ها (و از جمله نابه‌هنجارى‌هاى جنسى) مصون بمانند. اين هدف، هنگامى تأمين مى‌شود كه سخت گيرى‌هاى نابه‌جا و محدوديت‌ها و تحميل‌هاى بى‌مورد براى كودكان، به اجرا درنيايد و به اندازه توانشان از آنان انتظار رود تا به صورت طبيعى، به خوبى‌ها متمايل و از انحرافات و زشتى‌ها برحذر گردند.

د- زمينه‌سازى ادب نيكو

از شيوه‌هاى تربيت جنسى غيرمستقيم كودكان، تأديب و فراهم‌سازى «ادب نيكو» براى آنهاست. اگرچه تأديب كودكان از نظر تربيتى، امرى عام است، ولى از اين جهت با تربيت جنسى، ارتباط پيدا مى‌كند كه ادب، كودك را از آلوده شدن به پستى‌ها، انواع انحرافات جنسى، رفتارهاى نامطلوب با جنس مخالف و از بى‌احترامى به او و نگاه شهوتى به جنس مخالف و ... بازمى‌دارد.

به همين جهت است كه در متون حديثى، به تأديب كودكان، براساس ادب نيكوى اسلامى، توجّه و توصيه شده است.[1]

[1]. امام على عليه السّلام در اين‌باره مى‌فرمايد:« ما نحل والد ولدا نحلا أفضل من أدب حسن»؛ والدين، بخششى بهتر از ادب نيكو ندارند كه به فرزندان خود بدهند( مستدرك الوسائل، ج 15، ص 164، ح 87).