ب- تبيين هدف‌هاى تمايل جنسى‌

والدين، پس از پذيرفتن وجود اين غريزه در فرزندانشان و بيان طبيعى بودن آن، مى‌توانند از طريق سوق دادن فوايد ميل جنسى، به سوى فوايد ازدواج، نوجوان را براى «ازدواج»، آماده كنند و اين ميل مهار گسيخته را در قالبى مطلوب، محدود سازند. والدين مى‌توانند براى نوجوانان خود بيان كنند كه خداوند، اين ميل را در زن و مرد قرار داده تا به يكديگر متمايل شوند و ازدواج كنند، در كنار يكديگر به آرامش برسند،[1] در رسيدن به كمال بشرى و قرب الى اللّه، هميار هم باشند و در دانشگاه ازدواج، بهترين خصلت‌هاى اخلاقى (چون: از خودگذشتگى، ايثار، عفو، عشق‌ورزى، سخاوتمندى و ...) را بياموزند.

به اين ترتيب، نوجوانان مى‌فهمند كه اين ميل، «ميل مقدّس» است كه اگر با نظم، از آن، خوب مواظبت كنند و براساس ضوابط شرعى و اجتماعى، آن را ارضا نمايند، ضامن سعادت آنهاست؛ امّا اگر برعكس آن رخ دهد، هلاكت آنها را موجب مى‌شود.

ج- توجّه به پيامدهاى نامطلوب بى‌بندوبارى جنسى‌

بسيارى از نوجوان‌ها در اين سن، سعى مى‌كنند با جنس مخالف خود ارتباط برقرار سازند. روان‌شناسان، برقرارى رابطه جنسى بين نوجوان را امرى نامطلوب و زيان‌بار مى‌دانند و والدين را موظّف مى‌كنند كه از وقوع آن پيشگيرى كنند. به عنوان مثال، آقاى كوچتكف، ضمن بيان دوستى پسر و دختر باهم، سفارش مى‌كنند كه والدين بايد ارزش دوستى صحيح را به فرزندان خود بياموزند و سپس به آنها توصيه كنند كه از راه پاك‌دامنى خارج نشوند؛ ولى نوجوانان با آشنا شدن به تمايلات زودرس، معمولا بى‌اندازه تحريك مى‌شوند و حالت عصبانيت و خشونت به خود مى‌گيرند و گاهى در معاشرت، به صورت آدمى عامى و نادان، جلوه‌گر مى‌شوند. با شناختن گناه، درنتيجه عدم دورنمايى روشن، زندگى خشن‌تر مى‌شود و به تدريج،

[1]. ر. ك: سوره روم، آيه 21.