ايفا كند و از اجراى نقش‌هاى جنس ديگر، خوددارى نمايد.

سه. از هرگونه تبعيض، نسبت به فرزند دختر يا پسر بايد خوددارى شود.

پيامبر صلّى اللّه عليه و اله با اشاره به حفظ عزّت و ارزشمندى فرزند و عوارض روانى عملكردهاى نامطلوب، نسبت به دختر فرمود:

من كانت له أنثى فلم يؤذها و لم يهنها و لم يؤثر ولده عليها أدخله اللّه الجنّه.[1]

كسى كه فرزند دخترى داشته باشد و او را اذيت نكند و توهين نكند و پسر را بر او ترجيح ندهد، خداوند، او را وارد بهشت مى‌كند.

در اين حديث، چند نكته وجود دارد: الف. سه رفتار نامطلوب برخى از والدين نسبت به دخترانشان مورد توجّه قرار گرفته و از اين‌كه رفتارهايى از خود بروز دهند كه دخترشان را «آزار» دهند و يا احساس «تحقير» كنند و يا بين آنها و پسرانشان «تبعيض» روا دارند، برحذر داشته شده‌اند.

ب. اين رفتارها چون آثار نامطلوب روانى روى دختر مى‌گذارد، جايز نيست و چنين والدينى را جهنّمى مى‌سازد. باندورا (1969 م) در مورد سبب‌شناسى اختلالات جنسى (از جمله مبدّل‌پوشى جنسى)، معتقد است كه والدين، خودآگاه يا ناخودآگاه، با تأكيد و ارائه الگوهاى جنسيتى مشخّص، زمينه تمايل فرزندشان به پوشيدن لباس جنس مخالف و ارضاى جنسى از اين طريق را از كودكى، در او پى‌ريزى مى‌كنند.

ج. اثر كنترل نفس و انجام ندادن اين نوع رفتارها از سوى والدين، ضمانت خداوند، براى ورود والدين به بهشت محسوب مى‌شود.

امام صادق عليه السّلام در جواب كسى كه از تزيين همسر و فرزندان، با طلا و جواهر سؤال مى‌كند، باتوجّه به آموزش نقش جنسيتى دختر و پسر، اقدام پدر، مبنى بر تزيين همسر و دختر و خوددارى از تزيين پسر را مطلوب دانسته، مى‌فرمايد:

نعم النّساء و الجوارى، و أمّا الغلمان فلا.[2]

تزيين با طلا براى زنان و دختران، آرى؛ امّا براى پسران، نه!

[1]. سنن أبى داوود، ج 2، ص 508؛ كنز العمّال، ج 16، ص 447.

[2]. بحار الأنوار، ج 66، ص 540.